روزهای آخر هفته، شاهد اعتصاب و تجمعات اعتراضی گروه‌هایی از معلمان در سراسر کشور بود. براساس گزارشات منتشره در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه اعتصاب معلمان مناطقی از تهران، کرج، اسلام‌شهر، رباط‌کریم، شهر قدس، شهریار، و همین‌طور استان‌های اصفهان، قزوین، فارس، کردستان، کرمانشاه، همدان، لرستان، خراسان، گیلان، سیستان و بلوچستان، یزد، کرمان، آذربایجان و سمنان را فرا گرفت. براساس این گزارشات برخی از معلمان نیز به‌رغم حضور در کلاس، از دادن درس خودداری کردند.
معلمان ایران در اثر گستردگی و افزایش معضلات آموزش و پرورش ، خواست‌های گوناگونی دارند اما هرگز هیچ پاسخی از حکومت اسلامی نگرفته‌اند. از اعتراض به تبعیض تا اخراج و زندان معلمان به دلیل فعالیت‌های صنفی، از امکانات آموزشی تا روش‌ها و کتاب‌های آموزشی، از فقر و عدم تغذیه مناسب دانش‌آموزان و تاثیر آن بر آموزش آن‌ها تا فقر معلمان و کارهای دوم و سومی که دیگر رمقی برای آن‌ها در سر کلاس باقی نگذاشته است.
اما در صدر خواست‌های معلمان، وضعیت معیشتیست که زندگی‌شان را تیره و تار ساخته و ریشه بسیاری از مشکلات دیگر است. همان‌طور که معلمان نیز در اعتراضات خود فریاد برآوردند: “معلم نان ندارد، معلم مسکن ندارد، معلم قرض دارد”.
پیش از اعتصاب اخیر نیز ۶ هزار معلم با امضای طوماری با اعتراض به سیاست‌های ریاکارانه‌ی حکومت در سر دواندن معلمان، بر خواست‌های بر حق خود تاکید کرده و نوشتند: “امروزه معلمان کشور در تامین نیازهای اولیه زندگی خود درمانده‌اند و عموما زیر خط فقر به‌سر می‌برند”.
به‌رغم افزایش سرسام‌آور هزینه‌های زندگی که افزایش بیش از ۴۰ درصدی نان تنها یک نمونه‌ی آن است، و در حالی که براساس آمارهای ارگان‌های وابسته به حکومت هزینه یک خانواده‌ی ۴ نفره طی یکسال گذشته حدود یک میلیون تومان افزایش داشته، دولت تصمیم دارد تنها ۱۴ درصد به حقوق معلمان بیافزاید. این در حالی‌ست که درآمد متوسط معلمان براساس آمارها تنها کمی بیش از یک میلیون تومان است. البته این درآمد متوسط است و بسیاری از معلمان از جمله تمامی معلمان حق‌تدریسی بسیار کمتر از مبلغ فوق دریافت می‌کنند. تمامی ارقام، حتا آمار و ارقام دولتی نیز نشان‌گر کاهش هر چه بیشتر قدرت خرید معلمان ودیگر زحمتکشان و فاصله گرفتن هزینه ها از درآمدهای‌شان می‌باشد.
معلمان! زنان و مردان مبارز!
در کنار اعتصاب اخیر شما، هر روزه شاهد اعتراضات واعتصابات کارگری با خواست افزایش دستمزد هستیم.
رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی که تنها از سال ۲۰۱۱ تا امروز با شرکت در جنگ سوریه بین ۹ تا ۱۵ میلیارد دلار هزینه کرده است، حکومتی که هزینه‌ی ده‌ها میلیارد دلاری جاه‌طلبی‌های منطقه‌ای و هسته‌ای‌اش بر دوش کارگران و زحمتکشان بوده است، حکومتی که دیگر دزدی و فسادهای هزاران میلیاردی در آن به موضوعی عادی تبدیل شده، حکومتی که در آن مدیران و مقامات دولتی و حکومتی جدا از بهره‌گیری مالی از رانت قدرت، ماهانه مبالغی هنگفت از بودجه را به‌عنوان حقوق و پاداش به جیب می‌ریزند، عموم کارگران و زحمتکشان در فقری هولناک بسر می‌برند و متاسفانه سال به سال این وضع بدتر و بدتر می‌شود.
چه باید کرد؟! تا کی باید شاهد این وضع باشیم؟! تا کی باید شاهد ریخته شدن وسایل خانه یک معلم، یک کارگر به گوشه خیابان باشیم؟! تا کی باید طعم فقر را بر سفره‌های خالی‌مان مزمزه کنیم؟! تا کی باید به خاطر نداشتن پول، قید درمان و سلامت را بزنیم و درد مهمان شب و روزمان باشد؟! تا کی؟؟
این وضع را نباید تحمل کرد. باید نقطه‌ی پایانی بر این شب سیاه گذاشت. باید کاری کرد.
شما در طول سال‌ها مبارزات خود با دولت‌های رنگارنگ جمهوری اسلامی به‌خوبی دریافته‌اید که نباید تن به وعده‌های قدرت‌مداران داد. آن‌ها و تمامی کاسه‌لیسان‌شان غیرقابل اعتماد هستند.
معلمان، کارگران و زحمتکشان ایران!
زندگی در زیر خط فقر امروز مشکل تمامی شماست و این مشکل شما را فرا می‌خواند تا در کنار یکدیگر ، دست‌ها را به‌هم داده و حق و حقوق‌تان را از صاحبان زر و زور طلب کنید.
اتحاد و مبارزه کلید موفقیت شما در مبارزه برای کسب یک زندگی بهتر و انسانی است. هر قدر اتحادتان محکم‌تر و در مبارزه ثابت‌قدم‌تر باشید، موفقیت و پیروزی به شما نزدیک‌تر خواهد بود.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن حمایت از مبارزات و خواست‌های برحق معلمان برای افزایش حقوق بالاتر از خط فقر و با تاکید بر حق تمامی کارگران و زحمتکشان برای یک زندگی انسانی و شرافتمندانه، معلمان را به اتحاد و ادامه‌ی مبارزه تا رسیدن به خواست‌های بر‌حق‌شان فرا می‌خواند.
سازمان فدائیان (اقلیت) تمامی کارگران و زحمتکشان را به اتحاد برای افزایش دستمزد و حقوق براساس هزینه‌های یک خانواده‌ی ۵ نفره فرا خوانده و این را حق تمامی انسان‌ها می‌داند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۳ بهمن ماه ۱۳۹۳
کار- نان- آزادی- حکومت شورائی
نظرات شما