مراسم روز جهانی زن در فرانکفورت، امسال تفاوت چشمگیری با سال های گذشته داشت و آن مشارکت وسیع تر گروه ها و سازمان های مختلف زنان در کمیته ی برگزار کنندگان آن بود.
در ساعت ۱۴ که تجمع آغاز گردید، پلاکاردها و میزکتاب های سازمان های مختلف از جمله حزب مارکسیست- لنینیست آلمان، گروه اَتَک، حزب چپ آلمان به چشم می خورد. زنی به نمایندگی از حزب کمونیست آلمان نیز در فرصت کوتاهی سخنرانی کرد. همچنین پرچم های اتحادیه ی زنان سوسیالیست از ترکیه با حضور نسبتا چشمگیری از مردان و زنان مشاهده می شد. “زنان برای صلح” نیز با گروهی متشکل از زنان و مردان طبل می زدند.
متاسفانه ایرانیان در شهر فرانکفورت در این تجمع و راهپیمایی پس از آن، حضور بسیار کمرنگی داشتند. هواداران و فعالین سازمان فدائیان- اقلیت در این مراسم با تهیه پلاکاردهای مشابه با عکسی از فعالان پوسی رایت در بالا و تصویر زن مبارزی از ایران که چهره ی خونین خود را با نقاب پوشانده و انگشتان خود را به علامت پیروزی بالا برده است دیده می شد. در بین این دو عکس سوالی نوشته شده بود به این مضمون که چرا برای خانم آنجلا مرکل حقوق زنان در ایران اهمیتی ندارد. تصویر پوسی رایت در بالا پاسخ به این سوال بود که اگر فردی جوابش این بود که به ما چه ربطی دارد؟ بایستی فورا این سوال را از خود بکند که پس قضیه ی پوسی رایت به ما چه ربطی دارد. شاید لازم به توضیح باشد که گروه پوسی از حدود ۱۰ تا ۱۲ نفر از زنان روسی تشکیل شده که با گذاشتن نقاب های رنگین در محل های مختلف ظاهر شده و با اجرای موسیقی، مخالفت خود را با پوتین اعلام می کنند. در سال های اخیر به ویژه پس از دستگیری و آزادی تعدادی از این گروه، اخبار مربوط به آن انعکاس بسیار وسیعی در رسانه های آلمان پیدا کرده و آنجلا مرکل نیز رسما از پوتین به دلیل نقض حقوق بشر در این رابطه انتقاد کرده است. هدف از تهیه ی این پلاکارد که در سخنرانی کوتاهی از سوی فعالین سازمان نیز عنوان شد، این بود که در این مقایسه به خوبی روشن می گردد که حقوق زنان چگونه ابزار معاملات و منافع سیاسی گردیده و در صورت لزوم قربانی می شوند.
پس از پایان تجمع، راه پیمایی به سمت ساختمان اتحادیه کارگری آغاز گردید. در آنجا تعداد بیشتری به جمع اضافه شدند. برنامه با سخنرانی رئیس اتحادیه و گروه کُر و تئاتر ادامه یافت.
مهمترین موضوعی که در سخنرانی ها به چشم می خورد، تبعیض جنسیتی در عرصه ی شغلی و دستمزد کمتر زنان در برابر کار برابر بود. یکی از نکاتی که اصلا به آن اشاره ای نشد، وضعیت زنان مهاجر در کشورهای اروپایی و طرح معضلات خاص آنان بود که چه در عرصه ی اقتصادی و چه جنبه های مختلف اجتماعی بحث جداگانه و مهمی را می طلبد.
تعداد شرکت کنندگان در تجمع حدود ۱۰۰ نفر بود. همزمان با مراسم روز جهانی زن، اکسیونی در سطح اروپا برای حمایت از حیوانات اعلام شده بود. هنگامی که صف تظاهرکنندگان از کنار تجمع ۸ مارس می گذشت به وضوح دیده می شد که تعداد شرکت کنندگان در اکسیون حمایت از حیوانات تقریبا سه برابر حاضرین در تجمع مراسم روز زن بود!!!
گزارش از فعالین سازمان فداییان (اقلیت) – فرانکفورت
نظرات شما