یادداشت سیاسی- روز چهارشنبه ٢٤ آبان، برای مردم بی دفاع فلسطین و ساکنان نوار غزه روز تلخ و ویرانگری بود. این روز، شروع جنگ مجددی بود که نیروهای حماس و دولت اسرائیل در دو سوی این جنگ ویرانگر قرار گرفتند.
جنگ ٨ روزه میان نیروهای حماس و دولت اسرائیل که ترور یکی از رهبران نظامی حماس توسط اسرائیل و پرتاب هواپیمای بدون سرنشین”پهپاد” ساخت ایران بر فراز خاک اسرائیل، ظاهرا زمینه های شروع آنرا فراهم ساخت، طی یک هفته بیش از ١٦٠ فلسطینی و ٦ اسرائیلی کشته و صدها زخمی بر جای گذاشت. در کمتر از یک هفته نزدیک به هزار موشک اسرائیلی از زمین و هوا و دریا بر سر مردم فلسطین و خانه هایشان فرو بارید. علاوه بر کشتار، بسیاری از خانه ها بر سر مردم فلسطین آوار شد و قطع مداوم برق، گرسنگی و کمبود آذوقه نیز گوشه هایی از ارمغان این جنگ ویرانگر برای مردم فلسطین بود.
به رغم کشتار و ویرانی عمومی حاصل از این جنگ، زنان و کودکان فلسطینی اما، بیشترین قربانیان تجاوزات یک هفته ای حملات موشکی ارتش اسرائیل بودند. این جنگ که با پرتاب راکت های ٦ متری و با برد ٧٥ کیلومتری حماس بر خاک اسرائیل و نیز حملات موشکی ارتش اسرائیل برخانه ها و ساکنان غزه باریدن گرفته بود، در روز یکشنبه ٢٨ آبان به اوج خود رسید. ارتش اسرائیل ادعا کرد، که در این روز، ١٠٥ موشک پرتابی از غزه به اسرائیل اصابت کرده و ٤١ عدد دیگر نیز توسط سیستم دفاعی “گنبد آهنین” متوقف شده است.
علاوه بر راکت پرانی حماس، روز یکشنبه، خونین ترین روز حملات موشکی ارتش اسرائیل به مردم بی دفاع فلسطین نیز بود. روزی که زنان و کودکان بیش از همه قربانی حملات موشکی اسرائیل شدند. در میان ٢٦ تن از قربانیان این روز، فقط ١٤ نفر کودک و زن بوده اند. در اثر اصابت موشک های اسرائیلی تنها در یک مورد، محمد دلعو و ٩ تن دیگر از اعضای خانواده اش کشته شدند. فاجعه ای که جامعه جهانی را به واکنش واداشت. در این میان، خبرنگاران نیز از حملات موشکی اسرائیل بی نصیب نبودند. در حملات موشکی ارتش اسرائیل به ساختمانی که خبرنگاران در آن مستقر بودند، دست کم یک خبرنگار کشته و سه تن دیگر زخمی شدند.
جنگ مجدد میان نیروی های حماس و ارتش اسرائیل که هر یک برای دست یابی به اهداف معین و ارتجاعی شان، هر از چندگاهی ویرانی، بی خانمانی و کشتار را به مردم فلسطین تحمیل می کنند، نه اولین درگیری است و نه آخرین آن خواهد بود.
مردم بی دفاع فلسطین، چندین دهه است که توسط دولت صهیونیستی اسرائیل از سرزمین، خانه و کاشانه شان آواره شده اند. از سال ١٩٦٧، سرزمین شان به اشغال دولت اسرائیل در آمده است. طی این سال ها، مردم فلسطین علاوه بر اینکه از ابتدایی ترین حقوق شان یعنی برخورداری از حق تعیین سرنوشت و داشتن یک دولت مستقل فلسطینی محروم بوده اند؛ بلکه به کرات توسط ارتش اسرائیل مورد تعرض و کشتار نیز واقع شده اند. جنایات دولت صهیونیستی اسرائیل در فلسطین در حالی ادامه دارد که این جنایات تحت عنوان “حق اسرائیل در دفاع از خود” در عمل مورد حمایت دولت های امپریالیستی از جمله دولت آمریکا قرار گرفته است. و این در شرایطی است که حق دفاع مشروع و دفاع مسلحانه فلسطینیان از خود و سرزمین شان توسط همین دول امپریالیستی سلب شده است.
دولت صهیونیستی اسرائیل علاوه بر اشغال سرزمین مردم فلسطین، با پیشبرد سیاست شهرک سازی در سرزمین های اشغالی، روز بروز عرصه را بر فلسطینیان تنگتر کرده است. دولت اسرائیل با سیاست تجاوزگرانه و ادامه اشغال گری اش، عملا زمینه های رشد نیروهای ارتجاعی همانند حماس و حزب الله را در لبنان و فلسطین فراهم کرده است. نیروهایی که به لحاظ سرکوبگری و تجاوز به حقوق دمکراتیک مردم فلسطین، ماهیتا هم جنس دولت صهیونیستی اسرائیل هستند. حماس و حزب الله لبنان اگر ده ها برابر بیشتر از دولت اسرائیل ارتجاعی و سرکوبگر نباشند، مطمئنا کمتر نیستند. نیروهای حماس و حزب الله، تحت حمایت مستقیم جمهوری اسلامی و زیر پوشش مبارزه با نیروهای اشغالگر اسرائیل، عملا آزادی و حقوق دمکراتیک مردم فلسطین را سلب کرده اند. فلسطینیان را به مسلخ می برند و تحت اتهام همکاری با دولت اسرائیل گروه گروه از مردم فلسطین را ترور و یا به جوخه های مرگ می سپارند.
در واقع مردم فلسطین از دو سو مورد تهدید و تجاوز قرار دارند. هم از طرف دولت اشغالگر اسرائیل و هم از طرف حماس و دیگر نیروهای ارتجاعی و اسلامی حاکم بر نوار غزه. تا کنون در هر جنگی که میان حماس و دولت اسرائیل رخ داده است، گروهی از مردم فلسطین توسط نیروهای حماس نیز کشتار شده اند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از غزه، روز سه شنبه ٣٠ آبان، نیروهای حماس ٦ فلسطینی را به اتهام همکاری با دولت اسرائیل تیرباران کردند. این خبرگزاری به نقل از شاهدان عینی نوشته است: افراد مسلح حماس در مرکز غزه، ٦ نفر را پس از پیاده کردن از یک مینی بوس به رگبار بستند. علاوه بر این، افراد مسلح حماس یک مرد نیمه برهنه را نیز به پشت یک خودرو بسته و او را روی زمین می کشاندند.
بر کسی پوشیده نیست، نیرویی که مردم خود را کشتار می کند، نیرویی که به زور و تحت قدرت اسلحه، سیاست های ارتجاعی اسلامی را به مردم فلسطین تحمیل می کند، هرگز نمی تواند برای نجات و رهایی مردم فلسطین بجنگد. از این رو، جنگ میان دولت اسرائیل و گروه‌های افراط‌گرای اسلامی که مورد حمایت دولت ایران و حزب‌الله لبنان هستند، جنگ میان دو نیروی ارتجاعی و با اهداف ارتجاعی است که نتیجه‌ای جز کشتار، ویرانی و قربانی شدن کودکان، زنان و مردانی که هیچ نقشی در بوجود آمدن آن نداشته‌اند، نخواهد داشت. به همان‌گونه که در جنگ‌های پیش از آن، این‌گونه بوده است. جنگ هایی که در هر مرحله تاریخی، بنا به نیاز سیاسی ای که هر یک از طرفین درگیری پیدا می کنند، با پرتاب یک راکت از طرف حماس به اسرائیل و یا ترور یکی از رهبران حماس توسط دولت اسرائیل شروع می گردد. جنگ هایی که پس از یک هفته، ده روز و بعضا بیشتر، پس از برجای گذاشتن صدها کشته و زخمی، قطع آب و برق و آوار شدن خانه ها بر سر مردم فلسطین، سرانجام به در خواست سازمان ملل و میانجیگری یکی از دولت های عربی به صلح موقت و آتش بس منتهی می گردد. یک صلح ناپایدار و آتش بسی موقت که اغلب آتش زیر خاکستر است و هر یک از طرفین نزاع در انتظار فرصت بعدی می مانند تا بنا به یک ضرورت منطقه ای و یا بنا به نیاز سیاست داخلی شان، مجددا با یک ترور و یا پرتاب یک موشک، کشتار و ویرانگری تازه ای را به مردم فلسطین و ساکنان نوار غزه تحمیل نمایند.
اگر چه چنگ یک هفته ای میان حماس و دولت اسرائیل به درخواست سازمان ملل و پادرمیانی دولت مصر در شامگاه روز چهار شنبه اول آذر با پذیرش آتش بس میان طرفین درگیری، موقتا خاتمه یافت، اما در این میان، دولت های امپریالیستی با حمایت خود از دولت نژادپرست اسرائیل نه تنها مانع حل اساسی و دراز مدت مسئله فلسطین می شوند، بلکه با تشویق و حمایت خود از دولت اسرائیل، دست این رژیم را نیز در ادامه جنگ افروزی و سیاست های تجاوزکارانه اش باز می گذارند. علاوه بر دول امپریالیستی، در سوی دیگر بحران فلسطین، جمهوری اسلامی قرار دارد که با حمایت همه جانبه از حماس و حزب الله و کشاندن آنها در مسیر جنگ و کشتار، نه تنها در فکر نجات و رهایی مردم فلسطین نیست، بلکه بیش از هر چیز اهداف ارتجاعی و منافع استراتژیک خود را در منطقه دنبال می کند.
آنچه مسلم است، پایان جنگ و دستیابی به صلح پایدار میان اسرائیل و مردم فلسطین، در گرو بازگرداندن سرزمین‌های اشغالی و تشکیل دولت مستقل فلسطینی است. فلسطین تنها یک راه حل دارد و آن هم به رسمیت شناختن حقوق مردم فلسطین در داشتن یک کشور مستقل است. هیچ قدرتی و هیچ جنگی نمی تواند این حق مشروع و تاریخی ملت فلسطین را نادیده بگیرد. لازم به گفتن نیست، تا زمانی که مردم فلسطین به حق مشروع خود دست نیابند، تا زمانی که دولت صهیونیستی اسرائیل از سرزمین های اشغال شده عقب نشینی نکند، جنگ و درگیری نیز پایان نخواهد یافت. ده ها سال جنگ، ده ها سال مقاومت و ده ها سال مبارزه مردم فلسطین این حقیقت را به اثبات رسانده است.
نظرات شما