به راستی که شعار کارگران سراسر جهان متحد شوید ،شعارگره گشای مشکلات کارگران وشعار جاودان ،درست وبجائی است. زیرا درسایه اتحاد، مبارزه وهمبستگی است که ما کارگران می توانیم به خواست ها واهداف مان برسیم. هرگاه اتحاد سراسری کارگران جهان تحقق پیدا کند،-و ما بعنوان بخشی فعال از طبقه کارگر جهانی- با اتحاد خود است که می توانیم جهان دیگری داشته باشیم، دنیائی که در آن همه برابرهستند وکسی به دیگری ظلم وستم روا نخواهد داشت. ما می توانیم دنیای آزاد وآباد وبرابررادریک اتحاد وهمبستگی عمومی برای خود بسازیم. این کار شدنی ودست یافتنی است.!
حرکت یک پارچه ومتحدکارگران شرکت” آبادراهان “فازهای ٢٢ و٢٣ و٢۴ واقع در پارس جنوبی کنگان نمونه موفقی از این نوع مبارزه برای بهترشدن وضع کارگران است. تایم کاری شرکت های مجری درپارس جنوبی، همراه با فصل ها تعیین وبه کارگران ابلاغ می شود. درتابستان ساعت کار۵ / ۶ صبح آغازوساعت ۵ /١١وقت نهار کارگران است. ساعت ٣ بعداز ظهرمجددا کارشروع می شود وتاپایان تایم روز کار، که ساعت ۸ شب است ادامه دارد. روز های جمعه کارگاه ها صبح کارو فعال هستند. در بعداز ظهروعصر کل فازتعطیل می باشد.
درتاریخ٢٣ /٢ /۹١ مدیریت کارگاه شرکت” آبادراهان”فاز٢٢ و٢٣ طی اطلاعیه ای اعلام می دارد،که از این تاریخ به مدت یک ماه، کارگاه روزهای جمعه بطور کامل وتمام وقت فعال است و هرکارگری که از این دستور سرپیچی نماید وسرکار حاضر نشود،طبق مقررات، یک روزکسر کاربرایش منظور می شود.! چهارروز بعد، مجددا اطلاعیه جدیدی صادرمی نمایدکه از روزشنبه ٣٠ /٢ /۹١ تایم کاری تا ساعت ١١ شب است،که مابقی ساعت کاری، اضافه کاری درنظر گرفته می شود.! درطی هفته کارگرانی که باقانون کارآشنائی داشتند، دربین کارگران ودرسرویس رفت وآمد، کارگران را تشویق وترغیب نمودند-که عصر جمعه سر کار حاضر نشوند.
روزجمعه ٢۹ /٢/ ۹١ هیچ کارگری سرکارحاضرنشد. مدیریت کارگاه که مثل مار زخم خورده می ماند وبه خود می پیچید،نوچه هایش را روانه کمپ کارگری نمود تا بلکه با وعده های دروغین وترس وارعاب بتوانند اتحاد ومقاومت کارگران را از خودداری از کار در هم بشکنند وکارگران را وادار کنند که مشغول به کار شوند. ولی کارگران برای حرف های آن ها تره هم خورد نکردند. در نتیجه دست از پا کوتاه ترکمپ را ترک کردند.
روز شنبه ٣٠ /٢ /۹١ به سرویس های رفت و آمد کارگران اعلام می کنند که ساعت ١١ شب جهت بردن کارگران به محل کارمراجعه کنند وقبل از آن هیچ سرویسی حق ندارد وارد کارگاه شود. وقتی که تایم کاری ساعت ۸ پایان یافت، کارگران جلوی دفترشرکت تجمع کردند واعلام داشتند : ما تا ساعت ١١ شب نمی مانیم وچون سرویس نیست، امروز استثنائاً باکرایه خود به کمپ رفته تا فردا تکلیف را روشن نمائیم. کارگران شروع به حرکت به سمت دژبانی کردند،مدیریت کارگاه وقتی که وضعیت راسنجید، گفت به سرویس هااطلاع بدهید که برای بردن کارگران به محل کارگاه بیایند.!این تصمیم مدیریت عقب نشینی آشکاری در مقابل اتحاد و اراده واحدکارگران بود.
هفته بعد درتاریخ ۴ /٣ /۹١ اطلاعیه‌ی مجددی صادر شد و روز جمعه ۵ /٣ /۹١ کارگاه را فعال اعلام کردند وتذکردادند که علاوه برغیبت آن روز، یک روزکسر کار برای کارگرانی که برسر کارحضور پیدانمی کنند درنظر گرفته می شود.! این بار هم این اطلاعیه از طرف کارگران نادیده گرفته شد وکارگران از رفتن بر سر کار خودداری کردند.! صبح شنبه دربین کارگران شایع وزمزمه می شود که کسر کارمندرج دراعلامیه برای کارگری که تسویه حساب نموده منظور شده ویک روز حقوق ازاین کارگرکسر گردیده است. این خبر با عث شد که کارگران جلودفترشرکت اجتماع کرده واعلام داشتند: سرکارحاضر نمی شویم تا علت کسر کارمشخص شود. مسئول امور اداری شرکت در جمع کارگران حاضرشد واعلام کردکه این شایعه است وبه هیچ وجه صحت ندارد و چنانچه کارگری کسرکار به خورد،من جوابگو هستم. به‌دنبال این صحبت و قول مدیراداری، کارگران اقدام به رفتن به سر کارکردند. روزجمعه هفته بعد دیگر هیچ گونه اطلاعیه ای از طرف مدیریت صادرنگردید وکارگران توانستند اراده جمعی خودرا با اتحاد وهمبستگی به مدیریت تحمیل نمایند. این پیروزی تاثیر بسیار مثبتی روی روحیه مبارزاتی کارگران داشت.
کمپ کارگری “آبادراهان”واقع در کیلومتر۷ کنگان به سمت عسلویه است، که کارگران سه کارگاه از”آبادراهان” واقع در کنگان را در خود جای داده است.این سه کارگاه عبارتند از١- کارگاه کارخانه آسفالت ٢- کارگاه فاز١٣ وسوم کارگاه فاز٢٢ و٢٣ که جمع این سه کارگاه باعث گردیده کمپ با مشکلات فراوانی مواجه شود. ازجمله تراکم جمعیت در اتاق ها، وضعیت بد بهداشتی اتاق ها وحمام ها ودستشوئی ها وسرانجام محوطه کمپ. در یک گزارش ارسالی قبلا وضعیت این کمپ اطلاع رسانی شد. نبود آب سرد وپائین بودن فشارآن جهت حمام کردن کارگران از یک سو واز سوی دیگرکیفیت پائین غذا وندادن دسر وقندوچای به کارگران و وضعیت پائین حقوق ودستمزد ودیر پرداخت کردن آن وندادن فیش حقوقی وضعیتی ایجاد کرد، که کارگران درتاریخ ١۸ /٢ /۹١ جلوی کمپ اجتماع کردند، از رفتن به سرکارخودداری نمودند واجازه ندادند که هیچ خودروئی از کمپ خارج شود و یا وارد کمپ گردد. کارگران همه یک صدا به طرح مشکلات کمپ پرداختند وبه عنوان خواست های خود گفتند تامشکلات کمپ را حل نکنید و خواست های ما تحقق پیدا نکند به سرکاربرنمی گردیم. به‌دنبال اعتراض کارگران، سروکله عوامل ونوچه های رئیس کارگاه پیداشد وخطاب به کارگران گفتند: آقا بیائید بروید سرکار، خواسته های خود را روی کاغذ بنویسید وامضاء کنید تا ما یکی یکی به آن ها رسیدگی کنیم ولی کارگران یک صدا با هم گفتند ما با شما حرفی نداریم، فقط با رئیس کارگاه گفتگومی کنیم .عمله واکره مدیریت دست ازپادرازترکمپ راترک کردند. این بارعده ای دیگرباترفند جدیدی وارد صحنه شدند. به این شکل که صفوف متحد کارگران را بشکنند. بطور مثال می گفتند کارگران فاز١٣ بیایند تا مشکلات را حل کنیم ویاکارگران فاز٢٢ بیایند تامشکلاتشان را برطرف کنیم وما با کارگران فاز ١٣ کاری نداریم! که باز هم کارگران یک صدا ومحکم درجواب آن ها گفتند: فاز١٣ و٢٢ نداریم. مشکلات یکی است وطرف صحبت ما مدریت است وما با شما کاری نداریم. این تجمع تاعصر ادامه داشت. مدیر کارگاه عصردرجمع کارگران حاضر شد وعده ای به عنوان نماینده کارگران وبا حضور خود کارگران وارد گفتگوبارئیس شدند،که رئیس کارگاه خواست های کارگران را قبول کرد و درمورد پرداخت حقوق گفت دراسرع وقت پرداخت می کنم. نماینده کارگران وکارگران خطاب به رئیس کارگاه عنوان کردند که تا دوشنبه ٢٢ /٣ /۹١ (حدودایک ماه) فرصت داریدکه به خواست های ما رسیدگی کنید در غیراین صورت ما دوباره اعتصاب وتجمع می کنیم. کارگران مشروط دست از تجمع برداشته وبه سرکارخود برگشتند. آلان که این گزارش تهیه می شود، دارند حمام ودستشوئی ها راتعمیر می کنند واتاق ها را سمپاشی می کنند وبقیه مطالبات را دردستور کارقرار دادند. کارگران با اعتصاب واتحادوهمبستگی خود توانستند به خواست های خود دست بیابند.این درس بزرگ وخوبی برای کارگران بود. آنان درعمل یاد گرفتند که با اعتراض ،اتحاد واعتصاب یک پارچه، می توانند به خواست های خود برسند.
زنده باد سوسیالیسم – به امید روزی که کارگران سراسر جهان با هم متحد شوند.
مزدک – ١٢ /٣ /۹١
نظرات شما