١٩ بهمن، را با یاد و خاطر رفیقان‌مان پاس می‌داریم، روز تولد سازمانی را که تاثیر بزرگی در جنبش کارگری و کمونیستی ایران بر جای گذاشته است.
١٩ بهمن، سالروز حماسه سیاهکل، سالروز اعلام موجودیت و نبرد سازشناپذیر سازمان ما با دشمنان کارگران و زحمتکشان برای آزادی و سوسیالیسم است. سالروز نه به قدرت مطلق و نه به ناامیدی و رخوت، سالروز درخشش ستاره‌ها و بارش گلوله‌ها، سالروز آمیزش عشق و خشم و خون، سالروز رویش لاله‌ها و تپش سرخ قلب‌ها.
رفقا! کارگران و زحمتکشان!
۴١ سال از حماسه‌ی سیاهکل می‌گذرد. در رهگذر سال‌ها بسیاری خواستند تا غباری بر آن افشانند. بسیاری عمر آن را پایان یافته دانستند و در بوق‌های‌شان دمیدند و بسیاری مرگ آن را آرزو کردند. اما چرا؟ اما چرا خورشید سیاهکل هرگز غروب نکرد؟
١٩ بهمن در تاریخ ایران با نام سیاهکل عجین گشته است، زیرا سیاهکل صدای خفته‌ی مردمان ستم‌دیده‌ی کشورش بود. سیاهکل صدای بلند و رسای گروهی کمونیست بود که با از جان گذشتگی و با غرش سلاح‌شان سازش‌ناپذیری خود با نظام سرمایه‌داری را در دل‌تاریکی و سکوت اعلام کردند.
آن‌چه حماسه‌ی سیاهکل و جنبش مسلحانه‌ی فدائیان را از دیگر جریانات سیاسی زمانه‌ی خود متمایز کرد، مبارزه قاطع و تا پای جان با دشمنی بود که تنها یک چیز به آن پایان می‌داد و آن پیروزی بر دشمن بود. پیروزی کارگران و زحمتکشان، آزادی توده‌های مردم، برقراری سوسیالیسم و سرنگونی مناسبات سرمایه‌داری. این پای‌بندی را فدائیان در تمامی عرصه‌های نظری و عملی مبارزه‌ی خویش فریاد زدند. از همین رو بود که جنبش مسلحانه توانست باسرعتی برق‌آسا در درون بخش‌های پیشرو و آگاه‌تر جامعه به‌خصوص کارگران آگاه پیشرو و دانشجویان نفوذ کرده و دل‌های آن‌ها را با خود همراه سازد. حماسه‌ی سیاهکل هم‌چنین تاثیر کم‌نظیر و غیرقابل انکاری بر هنر و ادبیات زمانه‌ی خود برجای گذاشت و این گونه بود که حماسه‌ی سیاهکل برگ درخشانی از تاریخ پر افتخار مبارزات توده‌های زحمتکش مردم ایران شد.
نتیجه‌ی این مبارزه اما در فردای بعد از قیام ۵٧، روی‌آوری کارگران و زحمتکشان در سطحی وسیع به سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران بود، به نوعی که سازمان را در آن سال‌ها به بزرگ‌ترین سازمان کمونیستی در خاورمیانه تبدیل نمود.
رفقا! کارگران و زحمتکشان!
سازش‌ناپذیری با نظام سرمایه‌داری و مبارزه‌ی قاطع با آن، امروز نیز اصلی‌ترین ویژگی جریاناتی است که صدای واقعی توده‌های ستم‌دیده‌ی جامعه، کارگران و زحمتکشان، هستند و تاریخ مبارزاتی مردم ایران علیه حاکمیت سیاه رژیم بورژوائی – مذهبی گواه این مدعاست.
سازمان فدائیان (اقلیت) که پس از قیام و طرد سازشکاران، همچنان پیگرانه آرمان‌ها و اهداف آزادی خواهانه و سوسیالیستی قهرمانان سیاهکل و بنیانگذاران سازمان را با جان‌فشانی صدها رفیق مبارز در صفوف خود و هزاران رفیقی که سال‌ها از عمر خود را در زندان‌های جمهوری اسلامی گذرانده و شکنجه‌های فراوانی را تحمل نمودند، ادامه داده است، از جمله سازمان‌ها و تشکلات سیاسی و کمونیستی بوده است که همواره پرچم مبارزه‌ی قاطع و سازشناپذیر با دشمنان طبقاتی را برافراشته نگاه داشته و با افشای ماهیت حاکمیت اسلامی در تمامی اشکال و رنگ‌های‌اش از به‌اصطلاح اصلاح‌طلب تا محافظه‌کار ، بر مبارزه‌ی خود تا سرنگونی این رژیم و برقراری حکومت شورایی و سوسیالیسم پای فشرده است.
رفقا! کارگران و زحمتکشان!
شرایط حساس و ویژه‌ای که امروز در آن بسر می‌بریم بر همه‌ی شما آشکار است. امروز و به دلیل همان شرایط ویژه، چهره‌ی بسیاری از مدعیان دروغین آزادی و برابری یا آشکار گشته و یا آشکار خواهد گشت. مدعیان دروغینی که تحت عناوین رنگارنگ و بهانه‌های گوناگون به خدمت جمهوری اسلامی و یا قدرت‌های امپریالیستی درآمده و یا درخواهند آمد.
اما همان‌طور که سازمان ما همواره بر آن پای فشاری کرده است، یگانه راه رسیدن به آزادی و رهایی و تحقق آرزوهای کارگران و زحمتکشان، زنان رنج‌دیده و کودکان‌مان سرنگونی جمهوری اسلامی و برقرار فوری حکومت شورایی است و این را هیچ کس و قدرتی به ما هدیه نخواهد داد. این شما هستید که می‌توانید به آن آرزوها و خواست‌ها تحقق بخشید.
رفقا! کارگران و زحمتکشان!
در چهل‌ویکمین سالگرد حماسه‌ی سیاهکل و با یاد و خاطر تمامی رفقای جان‌باخته و با درود بر خانواده‌های جان‌باخته‌گان و تمامی انسان‌های شریفی که سال‌ها از عمر خود را در این راه سپری کرده و بر عهد خود پایدار مانده‌اند، بار دیگر بر عهد همیشگی خود برای مبارزه تا تحقق رهایی طبقه کارگر و برقراری سوسیالیسم که آرمان سیاهکل و آرمان رفقای‌مان بود، پای می‌فشاریم.
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
سازمان فداییان (اقلیت) – بهمن ٩٠
کار – نان – آزادی، حکومت شورایی
نظرات شما