در دنیایی که بوق‌های تبلیغاتی سرمایه‌داران، جهان سرمایه‌داری را به عنوان مدافع آزادی و دموکراسی تقدیس می‌کنند. ملتی وجود دارد که به‌رغم ده‌ها سال مبارزه و مقاومت، از حق تعیین سرنوشت خویش محروم است و اعتراضات آنها در سکوت جهان سرمایه‌داری به خون کشیده می‌شود. ملت فلسطین.
دولت جنایتکار اسرائیل بار دیگر جوانان و نوجوانان فلسطینی را به قتل رساند. در دومین جمعه از جمعه‌های اعتراض که قرار است شش هفته به طول انجامد، با تیراندازی و آتش توپخانه ارتش اسراییل به روی مردم غیر مسلح، هشت فلسطینی کشته و بیش از هزار نفر زخمی شدند. یکی از کشته شدگان فلسطینی نوجوانی بود که گلوله بر سینه‌ی او نشست. در هفته گذشته نیز یک نوجوان ۱۶ ساله فلسطینی به طرزی مشابه توسط ارتش جنایتکار اسرائیل به قتل رسیده بود. در طول دو هفته اخیر سی فلسطینی کشته و بیش از دو هزار تن زخمی شده‌اند.
دولت اسرائیل برای مقابله با اعتراض فلسطینیان، جدا از استقرار نیروهای نظامی، زره‌پوش، اعلام منطقه ممنوعه نظامی در محدوده‌ی مرزها و بکارگیری انواع گازاشک‌آور، بیش از ۱۰۰ تک تیرانداز را برای قتل معترضان فلسطینی به کار گرفته است.
بی‌پروایی و گستاخی ارتش اسرائیل در مقابله با اعتراض فلسطینیان، بیش از هر چیز به شرایط کنونی برمی‌گردد. دولت آمریکا از زمان ریاست جمهوری ترامپ بیشترین حمایت‌ها را از دولت صهیونیستی اسرائیل به عمل آورده و قرار است همزمان با هفتادمین سالگرد تاسیس دولت اسرائیل سفارت خود را در اورشلیم افتتاح کند که با انتقاد حتا نزدیک‌ترین متحدان امپریالیست خود قرار گرفته است.
کشمکش‌ها و جنگ‌های منطقه‌ای بین دولت‌های ارتجاعی منطقه (با حضور دولت‌های امپریالیستی) بویژه در سوریه، لبنان، عراق و یمن از دیگر عواملی‌ست که باعث به حاشیه رفتن مساله فلسطین و تقویت موقعیت دولت اسرائیل شده است.
در واقع اسرائیل می‌داند که با هیچ فشاری از سوی کشورهای دیگر به خاطر جنایاتش روبرو نخواهد شد. بی‌ارزش شدن قطعنامه‌های شورای امنیت از جمله آخرین قطعنامه این شورا در رابطه با آتش بس در سوریه (عفرین و غوطه‌شرقی) که تنها بر روی کاغذ باقی ماند یکی از نشانه‌های روشن این موضوع است. کاهش نقش سازمان ملل و شورای امنیت نتیجه تشدید تضادهای دول سرمایه‌داری جهان چه در سطح جهانی و چه در سطح منطقه‌ای است که با رشد تضاد بین دول امپریالیستی شاهد کاهش هر چه بیشتر نقش سازمان ملل خواهیم بود.
نقش مخرب جمهوری اسلامی و دولت‌های ارتجاعی منطقه هر کدام به شکلی از دیگر عوامل این مساله هستند. دول ارتجاعی عرب منطقه سال‌هاست که با عمده کردن خطر دولت جمهوری اسلامی عملا روابط بهتری را با اسرائیل کلید زده و مساله فلسطین برای آنها حتا کم‌رنگ‌تر از گذشته شده است، این مساله متاسفانه در اذهان توده‌های عرب ساکن این کشورها نیز به عنوان “توسعه‌طلبی شیعه” تاثیرگذار بوده است.
دولت جمهوری اسلامی نیز با طرح شعارهایی افراطی در رابطه با محو اسرائیل تنها به دولت صهیونیستی اسرائیل امکان داده تا فریاد حق‌طلبی مردم فلسطین برای حق تعیین سرنوشت خویش را واژگونه نشان داده و بگوید که خواست واقعی آنها محو اسرائیل است و این‌گونه بر افکار بخشی از مردم جهان اثر بگذارد. از آخرین نمونه‌های آن نیز می‌توان به سخنان خامنه‌ای در دیدار با دبیرکل “جنبش جهاد اسلامی فلسطین” در اواخر آذرماه گذشته اشاره کرد که گفت: “دولت صهیونیستی در ۲۵ سال آینده وجود خارجی نخواهد داشت”.
اختلاف در میان گروه‌های فلسطینی نیز عامل مهم دیگری‌ست که باز نقش دولت‌های مرتجع منطقه از جمله ایران در آن کاملا هویداست. متاسفانه هم اکنون گروه‌هایی قدرت در غزه و کرانه باختری را به انحصار خود درآورده‌اند که سیاست‌های‌شان به دلیل برخی وابستگی‌ها به قدرت‌های منطقه‌ای، بیش از آن‌که در راستای منافع و خواست خلق فلسطین باشد با آن در تضاد است . هم‌چنین رشد فساد و ناکارآمدی دولت خودمختار فلسطینی که بررسی علل آن خود مقاله جداگانه‌ای را می‌طلبد – و البته خود نتیجه‌ی شرایطی‌ست که به مردم فلسطین تحمیل شده – و از همه‌ی این شرایط نیز دولت اسرائیل به نفع خود بهره می‌گیرد.
اما اعتراضات اخیر که بعد از جنگ چهارسال پیش میان دولت اسرائیل و گروه حماس، بحرانی‌ترین شرایط بین دولت اسرائیل و مردم فلسطین را رقم زده، به مناسبت “روز زمین” (یوم الارض) آغاز شد و قرار است تا شش هفته، ۱۵ ماه مه (۲۵ اردیبهشت)، هفتادمین سالگرد تاسیس دولت اسرائیل ادامه یابد. در ۱۵ مه ۱۹۴۸ و همزمان با اعلام تاسیس دولت اسرائیل، ۷۰۰ هزار فلسطینی از سرزمینی که در آن زندگی می‌کردند و اکنون کشور اسرائیل نام گرفته، آواره و مجبور به ترک خانه و زمین خود شدند.
“روز زمین” نیز یادآور قیام فلسطینیان در ۳۰ مارس ۱۹۷۶ است. در پی مصادره ۲۱ هزار کیلومتر مربع از اراضی و خانه‌های عرب‌های فلسطینی از “الجلیل” تا صحرای “نگب” به نفع مهاجران یهودی، در منطقه‌ای که دیگر دولت اسرائیل مستقر شده بود، فلسطینیان دست به اعتصاب و تظاهرات زدند که توسط دولت اسرائیل به شدت سرکوب شد. در آن اعتراضات شش نفر کشته، ۱۰۰ نفر زخمی و صدها نفر دستگیر شدند. از آن زمان به بعد “روز زمین” به یکی از روزهای مهم در تقویم مبارزاتی فلسطینیان تبدیل شد و همواره در این روز اعتراضاتی از سوی فلسطینیان برگزار می‌شود. اما امسال با توجه به اعلام افتتاح سفارتخانه‌ی آمریکا در اورشلیم و هفتاد سالگی تاسیس دولت اسرائیل این اعتراضات از شدت بیشتری برخوردار شد.
در ۳۰ مارس “روز زمین” حدود ۵۰ هزار فلسطینی در شش نقطه مرزی در نوار غزه در تظاهرات شرکت کردند. البته در کرانه باختری نیز اعتراضات محدودی شکل گرفت.
جمعه بعد، شش آوریل، و به‌رغم شدت عمل ارتش اسرائیل در برخورد با معترضان در ۳۰ مارس، بار دیگر فلسطینیان با شور و شوق بسیار دست به اعتراض زدند. در این اعتراضات نیز حداقل ۳۰ هزار فلسطینی از جمله جوانان، نوجوانان و زنان فلسطینی شرکت داشتند. در این روز فلسطینیان برای مقابله با ارتش اسرائیل هزاران حلقه لاستیک را به آتش کشیده و با بهره‌گیری از آینه تلاش کردند تا در دید تک تیراندازهای ارتش اسرائیل اخلال ایجاد کنند.
شورای امنیت نیز که در ۳۱ مارس جلسه اضطراری تشکیل داده بود، بدون نتیجه به جلسه “اضطراری” خود پایان داد. دبیرکل سازمان ملل خواستار تحقیق مستقل در مورد کشته شدن معترضان شد، دولت اسرائیل اما هرگونه تحقیق مستقل را رد کرد و اعلام کرد مشت آهنین خود را در اعتراضات بعدی بار دیگر به کار خواهد گرفت. دولت آمریکا نیز با وقاحت تمام از فلسطینیان خواست تا از اقدامات خشونت آمیز و تحریک آمیز دست بردارند!!
این حق طبیعی مردم فلسطین است که سرنوشت خویش را خود تعیین کنند. حقی که از این مردم دریغ شده و نتیجه‌ی آن ظلمی‌ست که در طول ۷۰ سال به آنها از سوی دولت اسرائیل و حامیان‌اش اعمال گشته است. اما خلق فلسطین برای تحقق خواست خود در تمام این سال‌ها با مبارزات و جانفشانی‌های خود پرچم مبارزه را هم‌چنان برافراشته نگاه داشت. درس‌های تاریخی مردم فلسطین، از جمله واقعیت‌ها و شرایط کنونی نشان می‌دهند که مهم‌ترین سلاح کارگران، زحمتکشان و دیگر ستم‌دیدگان فلسطینی برای مبارزه نیروی متحد خودشان است.
در این مبارزه اما فلسطینیان تنها نیستند. تنها متحد واقعی خلق فلسطین در جهان، کمونیست‌ها و دیگر نیروهای مترقی و دمکرات، کارگران و دیگر ستم‌دیدگان جهان بوده و هستند، همان‌طور که در روزهای اخیر در بسیاری از شهرهای مهم جهان در حمایت از خلق فلسطین و محکومیت جنایات دولت صهیونیستی اسرائیل دست به تظاهرات زدند.
نظرات شما