رفرمیست انگاری، همچنان به لقلقه کردن مواد کم رنگ روشنفکری غیر جدی وآبکی مشغول است. رفرمیسم دراشکال ورنگ‌های متعدد پیشینه طولانی دارند. رفرمیستی که در زمان ومرحله خودش شاید نیمی ضعیف از حقیقت
انشعاب اقلیت و اکثریت تأملی کوتاه در ارزیابی‌های مصطفی مدنی و مهدی فتاپور در این مورد حیدر تبریزی اخیرا مصاحبه‌ای از مصطفی مدنی با فصلنامۀ مُروا بتاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۲۰، تحت عنوان «نگاهی به انشعاب
ما کمونیستها برای تحلیل شرایط انقلابی جامعه مان و تشخیص اینکه موقعیت انقلابی در کشورمان موجود است معمولا به نوشته های لنین در این مورد مراجعه میکنیم. اگر اجازه داشته باشم آن تحلیل های لنین در
امروز مبارزه‌ی مسلحانه دیگر به عنوان یکی از گزینه‌های پیش روی کسانی که خواهان تغییر وضع موجودند قرار ندارد. در سطح جهانی دیگر سودای ضربه زدن به نظام‌های سیاسی و اقتصادی حاکم برای ایجاد حتی کمترین
– کشته شدن کفتاری از نابخردان حاکمیت جمهوری‌اسلامی ایران که مداوما نیازات جنگل بی در و پیکر امپریالیست‌های جهان سرمایه را در قالب‌های مختلف تامین و به اشکال مختلف در معاملات سبک و سنگین و
این روزها، به بهانه اینکه مادری از مادران داغدار و فرزند جانباخته عکس قاسم سلیمانی را در دست گرفته و یا مردمی که تا دیروز دم از مخالفت با جمهوری اسلامی می زدند، اکنون در مراسم تشییع جنازه قاسم
پدیده‌ی لمپنیسم و استفاده از بدنه‌ی اجتماعی آنان در سرکوب تمامی خیزش‌های مردمی پس از انقلاب ۵۷، ترور فعالان سیاسی در تبعید، کارگروه شکنجه‌گر در دهه‌ی خونین شصت، هم‌گرایی صد در صدی با بدنه‌ی
مستندی در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌شود با تیتر زرد “اولین گفتگوی جنجالی با مردم ماهشهر خوزستان درباره اعتراضات اخیر!” از اینکه این ویدئو چرا خوش‌آیند طبع عامیانه افتاده است
بخشی از برنامه‌های دانشجوئی روز دانشجو را در برخی از دانشگاه‌ها دیدم. خوف و شور در سرم به هم آمیخت و وجودم را درنوردید. برآمدن ققنوس از خاکستر یارانم را دیدم. یارانی که تن در شیار خاوران بر هم
ضوابط درج مطالب در صفحه دیدگاه‌های سایت سازمان فداییان (اقلیت) این صفحه به درج نظرات مدافعین سوسیالیسم اختصاص یافته است. مطالبی که در این صفحه درج می‌شوند، تنها و تنها بیانگر نظرات نویسنده است و
نظرات شما