شورش جوانان در شهرهای مختلف بریتانیا که از اولین روزهای ماه اوت در اعتراض به کشته شدن یک جوان در لندن آغاز شد و به تدریج در شهرهای دیگر بریتانیا ادامه یافت، حاکی از تعمیق و تشدید شکاف طبقاتی و تبعیضات اجتماعی از یک سو و بروز سازمان نیافته خشم نسلی است که با فقر و تباهی و بی چشم‌اندازی مواجه است.
تشدید بحران اقتصادی در جهان سرمایه و سقوط پیاپی بازارهای بورس جهان، این بی چشم‌اندازی را تشدید و خشم خفته میلیون‌ها جوان بیکار و رانده شده از اجتماع را بیدار می‌کند. این خشم و اعتراض به تبعیضات فزاینده در نبود تشکل و سازماندهی، گرچه شکل شورش‌های بی هدف خیابانی را به خود می‌گیرد، اما نشانه‌ایست از تبعیضات اقتصادی و اجتماعی و بحران لاینحل جهان سرمایه‌داری. مفسر روزنامه ایندیپندنت به درستی می‌نویسد: “این جوانان با آن که در قلب شهرهای ثروتمند زندگی می‌کنند اما جایی در آن ندارند.” فاقد تحصیلات کافی‌اند، از بهداشت و مسکن برخوردار نیستند، بیکارند و فاقد تامین اجتماعی. بر اساس پژوهش‌های آکادمیک، اختلاف طبقاتی موجود در بریتانیا، از دوران برده‌داری تا کنون بی سابقه بوده است. همچنین لندن پایتخت این کشور، در میان کشورهای پیشرفته سرمایه‌داری، شهری‌ست با بیش‌ترین شکاف طبقاتی و نابرابری.
گرچه رسانه‌های گروهی با تمرکز بر صحنه غارت فروشگاه‌ها و آتش زدن ساختمان‌ها و ماشین‌ها، سعی دارند ریشه‌ها و زمینه‌های اجتماعی – اقتصادی این اعتراضات را مسکوت بگذارند، اما این شورش‌ها، انفجار خشم سازمان‌نیافته علیه نظم موجودند. این صحنه‌ها بیش از هر چیز جلوه‌گاه بحران فعلی جهان سرمایه است.
فقر، بیکاری و فقدان چشم‌انداز روشن برای آینده، رویاهای نسل جوانی را که خواهان زندگی بهتر است، به کابوس تبدیل کرده است.
نابود باد نظام سرمایه‌داری
برقرار باد سوسیالیسم
کمیته خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت)
۱۱ اوت ۲۰۱۱ (۲۰ مرداد ۱۳۹۰)
نظرات شما