ششمین کنفرانس سازمان ما که در اوائل دی‌ماه برگزار شد، تصمیم به تغییر نام سازمان گرفت. کنفرانس، نام سازمان فدائیان(اقلیت) را به جای سازمان چریک‌های فدائی خلق ایران (اقلیت) برگزید و اکنون سازمان ما با نام سازمان فدائیان(اقلیت) به فعالیت خود ادامه می‌دهد.
این تغییر نام ضروری بود، و از مدت‌ها پیش می‌بایستی این تغییر انجام بگیرد، اما هر بار اساساً با این استدلال که از نظر سیاسی موقعیت مناسب نیست به تأخیر افتاده بود.
لزوم این تغییر از آن‌رو بود که مشی کنونی سازمان ما با این نام همخوانی نداشت. واقعیت امر این است که سازمان ما یعنی جریان فدائیان اقلیت، از همان هنگام شکل‌گیری خود، در بطن مسائل مورد اختلاف در درون سازمان چریک‌های فدائی خلق ایران، در دوران پس از قیام، مشی چریکی را به شکلی که در دوران قبل از قیام مشی رسمی سازمان ما بود رد نمود. نفی این مشی در آن دوران از دو زاویه مطرح بود، اولاً- این خط مشی سیاسی دارای انحرافاتی بود که می‌بایستی آنها را کنار گذاشت. ثانیاً- اوضاع پس از قیام ۲۲ بهمن و شرایط حاکم بر جنبش بکلی متفاوت از دوره گذشته بود و لذا خط مشی و تاکتیک‌های نوینی را می‌طلبید.
این نقد به گذشته، بویژه از زاویه نقد مشی چریکی، در جریان مبارزه ایدئولوژیک “اقلیت” علیه “اکثریت” در نوشته‌ای با عنوان “دیکتاتوری و تبلیغ مسلحانه” تدوین گردید که به تصویب نخستین کنگره سازمان رسید و بعداً نیز انتشار علنی یافت.
لذا بر مبنای همین نقد است که پس از قطعیت یافتن جریان انشعاب، تأکید سازمان ما بیش از پیش بر روی قیام مسلحانه توده‌ای، اعتصاب عمومی سیاسی، کمیته‌های کارخانه و کمیته‌های اعتصاب است. در واقع در مقابل مسئله قیام و اعتصاب عمومی سیاسی، تاکتیک‌های دیگر فرعی و تبعی قلمداد شدند.
همین تاکتیک‌ها بلافاصله پس از کنگره اول سازمان در نخستین سند برنامه‌ای سازمان ما تحت عنوان برنامه عمل آورده شد و بر آنها تأکید گردید و از آن پس نیز اقلیت به‌عنوان جریانی در سطح جنبش شناخته شد که تاکتیک‌های اساسی‌اش قیام مسلحانه توده‌ای و اعتصاب عمومی سیاسی است.
از سوی دیگر نقد “اقلیت” به گذشته سازمان چریک‌های فدائی خلق ایران به مسئله تاکتیک محدود نشد، بلکه در عرصه ایدئولوژیک گرایشات عموم خلقی نیز به نقد کشیده شد، و در مقالات مختلف نشریه کار انعکاس یافت.
بنابراین پر واضح بود که با این تغییر مواضع و نقد انحرافات ایدئولوژیک – سیاسی گذشته سازمان، نام سازمان نیز می‌بایستی تغییر کند. بویژه این مسئله از آن رو مطرح بود که در نام سازمان، چریک و خلق آمده بود. اما همانگونه که پیش از این اشاره شد، این تغییر نام با دلائل و توجیهات مختلف به تأخیر افتاده بود.
سرانجام کمیته اجرائی سازمان در جریان مباحث ماقبل کنفرانس، مسئله تغییر نام سازمان را مطرح کرد و خواستار آن شد که کنفرانس در این مورد تصمیم قطعی اتخاذ نماید و واژه‌های چریک و خلق را از نام سازمان حذف نماید. چرا که وقتی که ما به مشی چریکی معتقد نیستیم و با آن مرزبندی داریم، هیچ دلیل و توجیهی برای حفظ این نام وجود ندارد. البته در همین جا لازم به توضیح است که حذف واژه چریک از نام سازمان نه به معنای انکار ضرورت اعمال قهر مسلحانه برای سرنگونی طبقه حاکمه است و نه به معنای نفی کلی مبارزه چریکی به‌عنوان شکلی از مبارزه توده‌ای. سازمان ما اولاً معتقد است که طبقات حاکم مرتجع را تنها با قهر انقلابی می‌توان و باید سرنگون کرد و طبقه کارگر ایران می‌تواند با یک قیام مسلحانه طبقه حاکم و رژیم حاکم بر ایران را سرنگون کند. ثانیاً- معتقد است که تحت شرایط معین، مبارزه توده‌ای می‌تواند حتی شکل مبارزه چریکی به خود بگیرد. آنچه که ما نفی کرده و می‌کنیم نه این مبارزه توده‌ای، بلکه مبارزه چریکی جدا از توده است. سوای این مسئله پیشنهاد حذف واژه خلق از نام سازمان داده شده بود. و این مسئله نیز از آن رو بود که واژه خلق نه تنها نمودی از گرایشات عموم‌خلقی گذشته سازمان ما بود، بلکه ایده‌ای را به ذهن متبادر می‌کرد که با مشی و مواضع پرولتری اقلیت همخوانی نداشت. در واقع کاملاً بی‌معناست که ما خودمان را فدائی خلق معرفی کنیم. ما کمونیستیم و برای تحقق اهداف و آرمان‌های طبقاتی کارگران مبارزه می‌کنیم. این مسئله البته نافی فدائی‌گری در راه اهداف و آرمان‌های طبقاتی کارگران نیست. هر کمونیستی بخاطر تحقق آرمان شریف و انسانی خود و در جریان مبارزه برای تحقق اهداف و آرمان‌های خود، حتی حاضر است جان خود را فدا کند، بی‌شمارند کمونیست‌هائی که در سراسر جهان در جریان مبارزه علیه بورژوازی، در جریان جنگ‌های داخلی، در زیر شکنجه و در میدان تیرباران جان باخته‌اند. اما این مسئله‌ای‌ست کاملاً متفاوت از اینکه ما خود را فدائی خلق معرفی کنیم.
بنابراین از هر جهت که به مسئله نگاه کنیم، ضرورت تغییر نام سازمان و حذف واژه‌های چریک و خلق وجود داشت. در اینجا البته این سؤال هم مطرح شده است که آیا نمی‌شد بطور کلی نام سازمان را تغییر داد و نامی جدید را برگزید که از جمیع جهات منطبق بر مواضع و خط مشی کمونیستی سازمان باشد.
در اینجا لازم به توضیح است که واژه‌های فدائی و اقلیت از آن رو حفظ شده که بیان‌گر مبارزه سازمان ما و اعتبار سیاسی آن هستند. فدائی در ذهن کارگران و زحمتکشان ایران آن انقلابیون کمونیستی هستند که از سال ۴۹ به مبارزه‌ای پیگیر علیه نظم موجود برخاسته و برای استقرار جامعه کمونیستی مبارزه می‌کنند. اقلیت آن جناح از فدائیان است که در جریان روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی در برابر سازش‌کاری، فرصت‌طلبی و رفرمیسم جناح اکثریت فدائیان قد علم کرد، از مبارزه آشتی‌ناپذیر بر علیه نظام سرمایه‌داری و حاکمیت جمهوری اسلامی دفاع کرد و در طول تمام مبارزات خود از مارکسیسم، کمونیسم و حقانیت طبقه کارگر و آرمان‌های آن دفاع کرده است. بنابراین می‌بایستی در نام جدید واژه‌های فدائی و اقلیت حفظ شوند، فقط به معنائی که در بالا توضیح داده شد. معهذا به این نکته هم باید اشاره کرد که این بدان‌معنا نیست که ما باید تحت هر شرایطی بر روی حفظ این واژه‌ها در نام سازمان اصرار بورزیم. برای ما چیزی فراتر از خواست و منافع طبقه کارگر نیست. اگر شرایطی پیش آید که یک حزب طبقاتی واحد، یا لااقل یک تشکل بزرگ و فراگیر طبقاتی کارگری، بتواند شکل بگیرد، از آنجائی که چنین امری به نفع طبقه کارگر و در خدمت تحقق اهداف و آرمان‌های این طبقه است، ما باید این آمادگی را داشته باشیم، که با نام دیگری، نام کاملاً جدیدی فعالیت کنیم. اما بهر حال تا چنان شرایطی فرا برسد، ما باید تحت همین نام به فعالیت خود ادامه دهیم.
با این توضیحات روشن است که چرا نام سازمان می‌بایستی تغییر کند و کنفرانس ششم سازمان تصمیم درستی در این زمینه گرفت. این تصمیم البته مورد استقبال بخش وسیعی از هواداران سازمان نیز قرار گرفته است، اما گروهی از هواداران سازمان و کسانی که به نحوی مواضع سازمان را تأیید می‌کنند، به این تصمیم انتقاد دارند و برخی اساساً مخالف آن هستند. بعضی‌ها انتقادشان صرفاً از این زاویه است که سازمان از قبل این مسئله را در سطح جنبش مطرح نکرده و هواداران سازمان از آن بی‌اطلاع بوده‌اند. رفقائی که این انتقاد را مطرح کرده‌اند باید در نظر داشته باشند که مسائل مورد بحث در کنفرانس هیچیک در سطح جنبش انتشار علنی نیافته و نمی‌شد تنها این مورد را مطرح ساخت. بهر حال منطقی‌تر می‌بود که به نحوی، از قبل رفقای هوادار نیز در جریان بحث تغییر نام سازمان قرار می‌گرفتند. اما برخلاف این رفقا که ضرورت تغییر نام را می‌پذیرند و انتقادشان از زاویه‌ای است که به آن اشاره شد، تعداد دیگری از رفقای هوادار سازمان اساساً به تغییر نام اعتراض دارند. هر چند که این رفقا نیز ظاهراً می‌پذیرند که به هر حال این نام می‌بایست تغییر کند، اما آن را به آینده‌ای نامعلوم موکول می‌کنند. صریح‌تر بگوئیم، هستند کسانی که دل از نام چریک نمی‌کنند یا برای آنها پذیرش حذف واژه چریک از نام سازمان سنگین و دشوار است. اگر این مسئله جنبه خط مشی نداشته باشد، از آنجا ناشی می‌گردد که این رفقا با مسائل سیاسی احساسی برخورد می‌کنند. واضح است که این شیوه درستی نیست و با مسائل سیاسی باید به شیوه‌ای اصولی و منطقی برخورد کرد.
برای همه کسانی که به خط مشی و مواضع سازمان اعتقاد دارند و برای عملی ساختن آنها مبارزه می‌کنند، باید این حقیقت روشن باشد که این خط مشی با مواضع و خط مشی یک سازمان چریکی تفاوت اصولی و اساسی دارد، لذا کنفرانس ششم سازمان برای این تغییر نام تصمیم درستی اتخاذ نمود. تصمیمی که در جهت پیشرفت و تعالی سازمان و استحکام هر چه بیشتر مواضع پرولتری آن ضروری بوده است.
اکنون وقت آن است که برای پیشبرد و عملی ساختن مواضع و خط مشی سازمان هر چه جدی‌تر تلاش کنیم و متحداً برای تحقق آنها بکوشیم.
اهمیت این مسئله بویژه امروز از آن جهت است که پس از تلاطمات چند سال گذشته جنبش بین‌المللی کمونیستی و کارگری و تأثیر آن بر جنبش ایران، اکنون تمایل به کار و فعالیت متشکل بیشتر شده و گروهی از هواداران سازمان که در یک مرحله از فعالیت متشکل به دور مانده‌اند، بار دیگر به مبارزه متشکل در چارچوب یک تشکیلات واحد روی می‌آورند. ما باید این تمایل را تقویت کنیم و صفوف تشکیلات‌مان را فشرده‌تر سازیم. در همین جاست که ما بار دیگر رفقائی را که به خط مشی و مواضع سازمان ما اعتقاد دارند، اما متأسفانه سال‌هاست خود را از فعالیت متشکل کنار کشیده‌اند، مورد خطاب قرار می‌دهیم، و از آنها می‌خواهیم که به فعالیت متشکل در چارچوب سازمان روی آورند. باید برای این رفقا ثابت شده باشد که فعالیت به صورت فردی هیچ معنا و ثمری نخواهد داشت و فقط انرژی آنها را هرز خواهد داد. برای کمونیست‌ها مبارزه فردی معنائی ندارد، مبارزه جمعی و متشکل است. با این امید که تغییر نام، سرآغازی برای فعالیت و مبارزه متشکل این دسته از رفقا نیز باشد.
نظرات شما