برای کارگران و زحمتکشان جامعه موضوع دستمزد و حقوق یک مساله حیاتی‌ست، همان‌هایی که برای تامین نیازهای خود از مسکن و بهداشت و درمان تا هزینه‌های خوراکی و غیره وابسته به دستمزد و حقوقی هستند که با
روابط عمومی سازمان خصوصی سازی، چهارم دی ماه ۹۸ اعلام کرده بود در نظردارد ۷۲ / ۶۰ درصد سهام شرکت تولید تجهیزات سنگین (هپکو) را بهصورت نقد و اقساط ( ۱۵ درصد نقد و بقیه اقساط ۶ ساله) به ارزش حدود
نمی‌شود رادیکال بود و دست به ریشه برد، اما با واکنش مخالفان و دشمنان از هر سو مواجه نبود. نمی‌شود مدافع انقلاب اجتماعی، و سرنگونی نظام سرمایه‌داری بود، اما انتظار دشمنی ارتجاع طبقاتی را نداشت.
اعتصاب کارگران هفت تپه که روز اول مهر ماه ۹۸ در اعتراض به اخراج ۲۰ کارگر این شرکت آغاز شد سرانجام روز سه شنبه ۱۲ آذر پس از ۷۳ روز، به طور مشروط و موقت پایان یافت. این اعتصاب که با خواست تمدید
روز جمعه ۱۵ آذر (۶ دسامبر)، عده‌ای “ناشناس” با حمله به معترضان مستقر در نزدیکی میدان تحریر بغداد بیش از ۲۰ نفر را کشته و ۱۳۰ نفر را مجروح کردند. یک روز پیش از آن، نیز، نیروهای
شنبه آینده ۶۶مین سالگرد ۱۶ آذر سال ۱۳۳۲ است، روزی که خون سرخ سه دانشجو با نام‌های مصطفی بزرگ‌نیا، احمد قندچی و مهدی (آذر) شریعت رضوی در محوطه دانشکده فنی دانشگاه تهران بر زمین ریخت. روزی که عوامل
“میان‌داری و میدان‌داری ویژه زنان در اغتشاشات اخیر، چشمگیر به نظر می‌رسد. در نقاط متعدد به‌ویژه حومه تهران، زنان ظاهراً ۳۰ تا ۳۵ سال، نقش ویژه‌ای در لیدری اغتشاشات به عهده دارند… یکی
کم‌تر از دو هفته بعداز اعتصاب کارگران نیشکر هفت‌تپه که اول مهر آغاز شد و بطور عمده بخش‌هایی از کارگران کارخانه، تجهیزات و سایر بخش‌ها به غیراز کارگران کشاورزی در آن شرکت داشتند و بیش از یک‌ماه
اخیراجمعبندی ازمبارزات کارگران گروه ملی فولاد اهواز، بوسیله یکی ازکارگران سابق این صنعت، با نام «پیمان شجیراتی» کارگرآواره ، ورانده شده ازمحل کار وزندگی ،درخارج انتشار یافته. ما به نوبه خود
آزادی موقت اسماعیل بخشی کارگر مبارز نیشکر هفت‌تپه، نماینده کارگران و عضو موثر سندیکای کارگران این شرکت و تعداد دیگری از مبارزان و متهمان پرونده هفت‌تپه، هم‌چنین آزادی موقت دو تن از متهمان پرونده
نظرات شما