یک گزارش کارگری از “هسته‌ی کارگری زاگرس مرکزی ” هوادار سازمان، به مناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر

من سر به راه نیستم،

یعنی هرگز نبوده‌ام!

من رستگاری‌ام را

یک روز از روزهای همان سالهای سیاه

کنار کوچه‌ی عصیان جا گذاشتم.

 

من هر چه در راه بود را

با فریادهای مستمر دردآلود

از بیدادهای تان،

زیر پاهایم له کرده‌ام.

و حالا

آتش در سر من است

و بالهایم می‌خواهد که آسمان را بشکافد.

 

راه…

برای شما؛

من سر به راه نمی شوم.

 

پرولتاریا می‌جنگد و زنجیرهای ستم سرمایه داری و استثمار را در هم می‌شکند

نیروی کار در صنعت نفت با خشمی در مشت و دردی در کلام جانانه با اعتصاب و تجمع، کام رژیم سرمایه داری حاکم را در سالی که گذشت ، تلخ کرد. بارها و بارها به عناوین مختلف مورد تهدید و ارعاب و سرکوب حاکمان سرمایه قرارگرفت اما از پای در نیامده و پیگیرانه با صدای بلند حرف های خود را به گوش حاکمان سرمایه رساند. کارگران مبارز چنان بن بستی برای کارفرمایان ایجاد کردند که هیچ جواب مشخصی در قبال اعتراض آنان نداشته و ندارند و فقط به زور و تهدید متوسل می شوند . نیروی کار شاغل درصنعت نفت و گاز، به تجربه راه مبارزه  را یاد گرفته و در اشکال گوناگون مبارزه، بر آگاهی خویش افزوده است. کارگرانی که پیوسته تحت ستم و استثمار و تهدید قرار دارند، درجریان استمرار و پیگیری مبارزه، راه و اصول مبارزه را فرا گرفته و امان از سرمایه‌داران حاکم  بریده‌اند.

دربرخی شرکت های تابعه نفت، افزایش و استمرار اعتراضات کارگران و راه انداختن تجمعات مکرر، مدیران امور مالی را زیر فشار گذاشته‌اند به نحوی که این مدیران دائماً در حال تغییر و جابجایی هستند و اکثر ازاین سِمَت فراری شده‌اند.

پیشرفت کار در شرکت نفت چنان پایین آمده که خود مجموعه عاجز از گفتمان پیشرفت کار شده است. هر عملی که کارفرمایان برای کنترل و نظارت بر کارگر انجام می دهند، در سریع ترین زمان ممکن پاد زهر آن توسط پرسنل کارگری ساخته شده و با بی اعتنایی به قوانین آنها خشم خود را فریاد میزنند. کارگر نفت از بس تحت فشار و تهدید قرار گرفته که راه های مبارزه را به خوبی آموخته و کاملاً از این مسئله که فقط خواسته صنفی داشته باشد گذشته و می‌داند دشمنی دارد به نام نظام سرمایه.

سیاست ضدکارگری تقسیم کارگران به گروه‌های مختلف مانند پیمانی، قراردادی، رسمی ، حجمی و امثال آن برای ایجاد نفاق و چند دستگی و جلو گیری از اتحاد کارگران تشدید شده است.اگر اعتراض قراردادی‌ها شدید باشد، برای آرام کردن کارگران مبالغی برای پرداخت در آیتم های حقوقی منظور می‌شود.اما زمانی که کارگران پیمانی اعتراضات خود را تشدید می کنند، کارفرما مبلغی را که به قراردادیها اختصاص داه کسر و به حساب کارگران پیمانی می ریزد تا آن ها را آرام کند. اما اعتراضات ما کارگران با این سیاست وزارت نفت و مدیران مالی هرگز متوقف نشده است. اگر در یک بخش شعله مبارزه اندکی فروکش می‌کند در بخش دیگر خشم و اعتراض کارگران شعله‌ور‌تر شده است. وزارت نفت از همه سو در محاصره کارگران است.

کارگران متوجه تلاش کارفرما برای چند دستگی نیروها هستند و با وجود این در جهت  سازماندهی اعتراض‌های خود تا حدودی هماهنگ شده اند. پیوند میان کارگران نفت و بخش‌های خصوصی نفت و بخش های پتروشیمی و پالایشگاه در سالی که گذشت بیش از پیش تقویت شد. کارگران بخش‌های مختلف از تجارب هم می آموزند و این تجارب را هنگام مقابله با نظام استثمارگر استفاده می کنند . مبالغ هنگفتی که کار فرمایان طی سال ها از حقوق پرسنل خود دزدیده و بالا کشیده اند و حاضر به پس دادن آن نبودند که کارگران با اتحاد خود و گرفتن وکیل، موضوع را در دستگاه اداری و قضایی پیگیری و اطلاع رسانی کردند که خشم شدید و بدرفتاری مدیران نفتی را در پی داشت. مدیران مایل نبودند اسرار شرکت نفت به بیرون درز کند. اما کارگران دزدی ها را افشا کردند. کارگران نفت البته کاملاً واقف هستند که آبی از بیدادگاه‌های نظام حاکم برایشان گرم نمی‌شود، اما در هر حال از اشکال گوناگون مبارزه برای زیر فشار گذاشتن کارفرما استفاده می‌کنند.

رژیم سرمایه‌داری حاکم با سرمایه هنگفتی که در اختیار دارد در تعامل کامل با نظام جهانی سرمایه و درتدارک تشدید سرکوب نیروی کار در سال پیش رو است. خبرهایی حاکی از آن است که بعد از مذاکرات با آمریکا و توافقات احتمالی، یک سری از دکل ها را به کشورهای دیگر جهت حفاری واگذار کنند و از پرسنل به عنوان نیروی کار ارزان، بهره کشی دو چندان کنند. پرسنل از الان متوجه توطئه‌ی اینها شده و راهکارهایی را جهت مقابله با این توطئه، طراحی و آماده نموده است. کارگران ایران دشمنان طبقاتی و سرمایه‌دار خود را شناخته‌اند و دست از مبارزات خود علیه آن‌ها بر نخواهند داشت.

اول ماه می – یازده اردیبهشت – روز جهانی کارگر را گرامی میداریم  و آرزو پیروزی هر چه سریعتر کارگر ستم دیده و استثمار شده بر نظام سلطه را داریم. صدای اعتراض و حقانیت  خود را از دل کارگران صنعتی به گوش تمامی احزاب کارگری جهان می‌رسانیم. امیدواریم در سال جدید با تشکل های جهانی کارگری پیوندهایی جدیدی شکل بگیرد ازتجارب و راهکارهای جدید مبارزات کارگری در سطح جهان و همچنین نیروهای  مدافع منافع طبقاتی کارگران در جهت تسریع و گسترش مبارزه طبقاتی در ایران استفاده شود.

 

زنده باد مبارزات کارگران ایران و جهان

زنده باد نیروهای مدافع منافع طبقه کارگر

نابود باد نظام سرمایه‌داری

هسته‌ی کارگری زاگرس مرکزی

اردیبهشت ۱۴۰۴

متن کامل نشریه کار شماره ۱۱۱۷  در فرمت پی دی اف:

POST A COMMENT.