با تاسف فراوان به اطلاع می رساند، رفیق محمد سلطانی (ایوب مدائن) یکی از مبارزان کمونیست و انقلابی که تمام زندگی اش را به نبرد علیه سرمایه داری و امپریالیسم و ارتجاع اختصاص داده بود، سرانجام در ظهر روز بیستم دسامبر ۲۰۲۳ (۲۹ آذر ۱۴۰۲) پس از یکدوره مقاومت سخت در برابر اختاپوس سرطان در ۶۷ سالگی چشم از جهان فروبست. او آنگاه که متوجه شد که سلول های سرطانی تمام وجودش را فرا گرفته برای وداع با رفقای سازمان، آنها را در شهر هانوفر ملاقات کرد و با تک تک آنان وداع گفت و آرزوی پیروزی برای سازمان و طبقه کارگر کرد. او که همواره به آرمان های طبقه کارگر وفادار بود، در این راه بسیار دقیق و سختکوش بود. از جمله رفقایی بود که با رنج تودههای زحمتکش آشنا بود، درد مردم را می شناخت و بر بستر آگاهی طبقاتی و سوسیالیستی با درد و رنج آنان زندگی کرد.
رفیق ایوب در جوانی با سوسیالیسم آشنا شد و پس از انقلاب فعالیت سیاسی ومبارزاتی خود را در صفوف سازمان چریک های فدایی خلق ایران آغاز کرد و به هنگام انشعاب بزرگ سازمان در خرداد ۱۳۵۹ در یک مرزبندی قاطع با جناح رفرمیست و ضد انقلابی «اکثریت»، بی درنگ به جناح اقلیت انقلابی پیوست. رفیق ایوب با برخورداری از خصوصیات انقلابی و اخلاق کمونیستی در شرایط دشوار بعد از وقایع ۳۰ خرداد ۶۰، تا سال ۶۴ تحت سخت ترین شرایط امنیتی و شدیدترین کنترل پلیسی، به فعالیت سوسیالیستی و طبقاتی خود ادامه داد و در این سال اجبارا کشور را ترک کرد و در شهر هامبورگ آلمان اسکان گزید. او در خارج از کشور نیز با تمام توان به فعالیت تشکیلاتی خویش در سازمان فدائیان – اقلیت ادامه داد و بعدها به هسته ی اقلیت پیوست و چندی با آن به فعالیت سیاسی ادامه داد. او که همواره خود را عضوی از سازمان فدائیان- اقلیت می دانست و بیشترین فعالیت سیاسی خود را با آن داشت و در بسیاری از مصاحبه های تلویزیون دمکراسی شورایی شرکت داشت، در بیشتر کنفرانس های دو سالانه ی اقلیت حضور می یافت و فعالانه نظرات خود را در مباحث آن مطرح می نمود.
رفیق محمد در سال های زندگی در هامبورگ، نقش پر رنگی در تاسیس، سازماندهی و ادامه کاری “شورای فعالین سوسیالیست و آزادی خواه ایران – هامبورگ” داشت، آنگونه که کلمه کمونیسم در این شهر با نام او تداعی می شد. بی تردید نقش مبارزاتی او علیه جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری و امپریالیسم هرگز از یادها نخواهد رفت.
بدین وسیله از دست دادن رفیق محمد سلطانی عزیز را به خانواده گرامی او و همهی رفقا و دیگر همرزمان او تسلیت می گوئیم و خود را در اندوه فقدان این رفیق مبارز شریک می دانیم.
یادش عزیز و خاطره اش گرامی باد!
نظرات شما