اعتصاب یکپارچه هزاران کارگر ذوب‌آهن اصفهان، بار دیگر مبارزات کارگری را در رأس تمام تجمعات و اعتراضات زحمتکشان و تهیدستان قرارداد. روز شنبه ۱۱ آذر ۱۴۰۲ هزاران کارگر ذوب‌آهن اصفهان از بخش‌ها و شیفت‌های مختلف، اعتصاب بزرگی را که فراخوان آن از قبل صادرشده بود آغاز کردند. کارگران ذوب‌آهن اصفهان با اتحاد و انضباط کم‌نظیری در محوطه کارخانه دست به راه‌پیمایی زدند و سپس در مقابل دفتر مدیریت تجمع اعتراضی برپا کردند. کارگران ذوب‌آهن اصفهان که روز یکشنبه ۵ آذر با یک اقدام اعتراضی سمبلیک در شکل امتناع از دریافت غذای شرکت به مدیریت هشدار داده بودند اگر به خواست‌هایشان رسیدگی نشود وارد اعتصاب خواهند شد، به هشدار خویش عمل کردند.
اعتصاب یکپارچه هزاران کارگر ذوب‌آهن که با خواست‌های مهمی چون اجرای کامل و صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل، افزایش دستمزد و مزایا و همسان‌سازی دستمزدها با دیگر شرکت‌های فولادی آغاز شد، مدیریت شرکت را به هراس افکند. حراست و مدیرعامل شرکت و نهادهای دولتی حامی مدیریت، برای سرکوب و خاتمه اعتصاب، سراسیمه به تکاپو افتادند. “کوهی” مدیرعامل دروغ‌گو و فریبکار ذوب‌آهن که در نخستین روز اعتصاب سعی کرده بود کارگران را آرام و اعزام نیروهای گارد ویژه در اعتصاب قبلی ( ۲۴ و ۲۵ آبان ۱۴۰۱ ) را توجیه کند، تنها در فاصله چند ساعت با واردکردن نیروهای گارد ویژه و چماق به دستانِ حراستی به داخل شرکت، بار دیگر ماهیت ضد کارگری و سخنان فریبکارانه خود را عریان ساخت. در دومین روز اعتصاب (۱۲ آذر) نیروهای گارد ویژه وارد شرکت شدند که فریادهای خشم‌آلود و اعتراضی کارگران ذوب‌آهن و شعار ” گارد ویژه و باطوم، دیگر اثر ندارد ” را در پی داشت . مدیریت و حراست شرکت با همراهی نهادهای امنیتی تلاش کردند با ارسال پیامک‌های تهدید‌آمیز، احضار کارگران، تعطیل برخی بخش‌ها و اقداماتی ازاین‌دست مانع از تداوم اعتراض و اعتصاب کارگران شوند. کارت برخی از کارگران و ورود و خروج آنان به شرکت با اخلال روبرو شد. شماری از کارگران احضار و شمار دیگری بازداشت شدند. از میان بازداشت‌شدگان تنها اسامی دو نفر، مسعود اسپنانی و حاج محمودی اعلام‌شده و از تعداد دقیق بازداشتی‌ها و وضعیت آن‌ها اطلاعی در دست نیست.
این اقدامات سرکوب گرانه اما هیچ تزلزلی در اراده استوار کارگران مبارز و آگاه ذوب‌آهن اصفهان به ادامه اعتراض و اعتصاب و پیگیری خواست‌هایشان ایجاد نکرد بلکه عزم و اراده کارگران را به ادامه مبارزه استوارتر ساخت. کارگران ذوب‌آهن اصفهان پیش‌ازاین نیز تجربه احضار و تهدید و بازداشت و حتی حضور نیروهای گارد ویژه در محل شرکت را از سر گذرانده بودند و در کوران مبارزه طبقاتی و رودررویی با مدیریت و نهادهای حکومتی حامی آن، به‌قدر لازم آبدیده شده بودند که از این ترفندها نهراسند. درست برعکس، کارگران ذوب‌آهن اصفهان به قدرت اتحاد و همبستگی و شکست‌ناپذیری آن در برابر مدیریت و حامیان آن آگاه‌اند و برای احقاق حقوق خویش متشکل‌تر و متحدتر از همیشه وارد صحنه مبارزه شده‌اند و روزهای ۱۲ و ۱۳ آذر نیز به اعتصاب ادامه دادند.
این نخستین بار نیست که هزاران کارگر ذوب‌آهن اصفهان به‌طور یکپارچه دست به اعتصاب می‌زنند. سال گذشته نیز در چند نوبت ازجمله روزهای ۲۴ و ۲۵ آبان اعتصابات بزرگی را سازمان دادند. در اعتصاب آبان سال ۱۴۰۱ نیز کارگران در صفوفی به هم فشرده، متحد و یکپارچه پس از راه‌پیمایی در محوطه کارخانه و تجمع در مقابل دفتر مدیریت و سردادن شعارهایی چون” مشکل ما حل نشه، کارخونه تعطیل میشه”، “فکر نکنید یه روزه، این وعده‌ی هرروزه” خواهان رسیدگی به خواست‌های خود ازجمله، اجرای کامل و صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل، افزایش دستمزد و همسان‌سازی مزد و مزایا با سایر شرکت‌های فولادی شدند. مدیریت شرکت نیز در همان حال که به نیروهای گارد ویژه متوسل شد، اما از ترس ادامه و گسترش اعتصاب، بی‌درنگ مبلغ یک‌میلیون تومان به‌حساب کارگران واریز کرد و وعده‌هایی نیز در راستای برآورده ساختن خواست‌ها به کارگران داد. اما یک سال بعد از سپری شدن آن وعده‌ها، نه طرح طبقه‌بندی مشاغل به‌طور کامل و صحیح اجراشده نه افزایش دستمزد و همسان‌سازی مزد و مزایا.
پوشیده نیست که با توسل به ارعاب و قهر و سرکوب و نیروهای گارد ویژه نمی‌توان کارگران آگاه ذوب‌آهن اصفهان را از ادامه مبارزه بازداشت. ذوب‌آهن اصفهان در همان حال که بزرگ‌ترین تولیدکننده محصولات فولادی در خاورمیانه و در زمره سودآورترین شرکت‌ها در بخش صنایع فولاد است، اما دستمزد و مزایای کارگران آن بسیار پایین و کمتر از مزد و مزایای سایر شرکت‌های صنایع فولاد است. کارگران سال‌هاست خواهان افزایش دستمزد و همسان‌سازی حقوق‌ها هستند. ده سال است که اجرای کامل و صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل به تعویق افتاده و افزایش حقوق ناشی از اجرای این طرح که شامل حال کارگران می‌شده، عملاً به غارت رفته و چپاول شده است. کارگران خواهان پایان این غارت و اجرای کامل طرح طبقه‌بندی مشاغل و دریافت کامل اضافه‌حقوق ناشی از اجرای کامل این طرح هستند و با ارعاب و بازداشت و تشدید سرکوب، زمین مبارزه برای تحقق این خواست‌ها را خالی نمی‌کنند. کارگران ذوب‌آهن اصفهان متشکل و یکپارچه وارد نبرد با مدیریت و حامیان آن شده و نه‌فقط قرار نیست با توپ‌وتشر حراست و دستگاه سرکوب و وعده‌های توخالی مدیریت میدان را خالی کنند، بلکه آن‌ها مصمم‌اند در صفوفی فشرده‌تر و پرشمارتر و در ابعادی بزرگ‌تر وارد صحنه نبرد شوند.
بیانیه‌ای که از سوی ” مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان” در سومین روز اعتصاب (۱۳ آذر ) با عنوان ” اعتراض و مطالبه گری حق قانونی ما کارگران است، اِعمال فشار و آزار همکارانمان را پایان دهید” انتشار یافت، به‌روشنی نشان داد که کارگران ذوب‌آهن از آگاهی سیاسی بالایی برخوردارند، نسبت به تمام اجحافاتی که در حق آن‌ها به‌عمل‌آمده آگاه و معترض‌اند. اعتراض و اعتصاب و ایجاد تشکل مستقل را حق مسلم و بدیهی کارگران می‌دانند و در همه حال پیگیر مطالبات خویش‌اند. در بیانیه ” مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان” ضمن تأکید بر خواست آزادی بی‌درنگ همکاران بازداشتی خود ازجمله چنین آمده است:
” – همکارانی که بازداشت‌شده‌اند باید به‌فوریت و بدون هیچ قید و شرطی آزاد گردند.
– مشکل همکارانی که درروند ورود و خروجشان اخلال ایجادشده و یا کارت‌هایشان متوقف‌شده است باید سریعاً برطرف گردد.
– ما قاطعانه بر خواست‌های خود ازجمله تصحیح و اجرای کامل طرح طبقه‌بندی مشاغل، افزایش مزد و پاداش و دیگر خواسته‌های خود تأکیدداریم. فکرِ دور زدن و نادیده گرفتن مطالبات ما را از سر بیرون کنید. به‌فوریت باید اقداماتی در راستای تحقق خواسته‌های ما کارگران آغاز کرده و اِعلام نمایید.
در خاتمه قاطعانه اعلام می‌کنیم که قدرت و اراده‌ی ما کارگران را دوباره آزمایش نکنید!
فراموش نکنید که ۱۸۰۰۰ پرسنل در این شرکت مشغول به کار هستند و تجمعاتی که تاکنون برگزار کرده‌ایم همواره چند هزارنفره بوده است. ما را وادار نکنید تا قدرت خود را در ابعاد بزرگ‌تر و در سطوح بالاتری به شما نشان دهیم! فراموش نکنید که چرخ‌های این صنعت با دستان ما می‌چرخد و با دستان ما نیز می‌تواند متوقف گردد. شمارش معکوس برای شما آغازشده است.
مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان”
در همین چند سطر پایانی بیانیه “مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان” به‌روشنی می‌توان مشاهده نمود که کارگران این شرکت چگونه دست در دست هم نهاده و پشت‌به‌پشت هم داده‌اند و متحد و یکپارچه، حامی و مدافع رفقای بازداشتی خود یا کارگرانی هستند که با مشکل کارت تردد روبرو شده‌اند. این چند سطر بیان این واقعیت است که کارگران ذوب‌آهن اصفهان به اهمیت تشکل مستقل کارگری در محیط کار واقف‌اند و در همین رابطه تشکل مستقلی را سازمان داده‌اند که متعلق به همه کارگران ذوب‌آهن است. بیانیه “مجمع کارگران ذوب‌آهن اصفهان” همچنین این واقعیت را نشان داد که کارگران این شرکت در مبارزه و پیگیری خواست‌های خود بسیار قاطع‌اند و با هیچ ترفندی نمی‌توان آن‌ها را از این مبارزه منصرف ساخت. از همه‌ی این‌ها مهم‌تر اینکه کارگران ذوب‌آهن به قدرت اتحاد و شکست‌ناپذیری اراده واحد طبقاتی کارگران وقوف کامل دارند. کارگران مبارز ذوب‌آهن اصفهان آماده‌اند و از این توانایی برخوردارند که بجای اعتصابات چند هزارنفره، ۱۸ هزار تن را بسیج کنند و در ابعادی بزرگ‌تر وارد عرصه نبرد شوند. کارگران ذوب‌آهن اصفهان به مدیریت و تمام حامیان ریزودرشت آن هشدار داده و به آنان یادآوری نموده‌اند؛ چرخ‌های صنعت ذوب‌آهن با دستان آن‌ها می‌چرخد و چنانکه اراده کنند، با همان دستان می‌توانند این چرخ‌ها را متوقف کنند.
این‌ها همه نشانه تغییرات بسیار مثبت در ذوب‌آهن اصفهان، ارتقای آگاهی سیاسی و تشکل یابی در صفوف کارگران و درنهایت علائم رشد جنبش طبقاتی کارگران است.
اعتصاب بزرگ و یکپارچه هزاران کارگر ذوب‌آهن اصفهان در حالی تمام فضای سیاسی جامعه را به خود جلب نموده است که علاوه بر تجمعات روزانه بازنشستگان تأمین اجتماعی، کشوری، مخابرات، فولاد و بازنشستگان و بازماندگان صنعت نفت، ما شاهد جرقه‌های مکرر اعتصاب و اعراض در این یا آن کارخانه و مؤسسه از نمونه پالایشگاه آبادان، پتروشیمی گچساران، نورد لوله اهواز، گروه ملی فولاد اهواز و از همه مهم‌تر ادامه مبارزات و تجمع‌های اعتراضی سراسری کارکنان رسمی نفت هستیم.
تجمع‌های اعتراضی روزانه کارگران و کارکنان رسمی صنعت نفت دهمین هفته خود را پشت سر گذاشته و بی‌وقفه همچنان ادامه دارد. کارکنان شاغل در مناطق مختلف فلات قاره، سکوهای دریایی، مناطق نفت‌خیز جنوب، شرکت بهره‌برداری نفت و گاز آغاجاری و مراکز دیگر به تجمعات اعتراضی و روزانه خود ادامه داده‌اند. دهن‌کجی و بی‌اعتنایی مقامات وزارت نفت به این اعتراضات و مطالبات کارکنان، خشم و نارضایتی را در صفوف این بخش از نیروی کار صنعت نفت متراکم‌تر ساخته است. صبر و تحمل کارکنان عملیاتی صنعت نفت درحال اتمام و خشم فروخفته آن‌ها در آستانه انفجار است. بعد از بی‌توجهی مقامات دولتی و وزارت نفت به تجمعات اعتراضی کارکنان رسمی صنعت نفت، هم‌اکنون زمزمه اتخاذ یک تاکتیک مؤثرتر مبارزه بالاگرفته و ارتقای شکل مبارزه به امری فوری و ضروری در مبارزه کارکنان رسمی صنعت نفت تبدیل‌شده است. کارکنان رسمی صنعت نفت، به اتخاذ تاکتیک اعتصاب و خواباندن چرخ تولید به‌عنوان یک تاکتیک اصولی و مؤثرتر مبارزه، نزدیک و نزدیک‌تر شده‌اند. سخنان و مطالب انتشاریافته در شبکه‌های مجازی ازجمله کانال‌های تلگرامی کارکنان صنعت نفت و نیز بیانیه اخیر تشکل سراسری کارکنان رسمی نفت ( شورای هماهنگی و همبستگی کارکنان رسمی صنعت نفت) نیز همین روحیه را بازتاب می‌دهند. این بیانیه که خطاب به وزیر کار و در اعتراض به تصمیم کابینه و نقشه وزیر کار برای دست‌اندازی بر صندوق بازنشستگی کارکنان صنعت نفت نوشته‌شده و سه‌شنبه ۱۴ آذر انتشاریافته است اقدامات و تحرکات وزیر کار را برافروختن آتشی دانسته که شعله‌های آن به تمام مخازن نفت و گاز خواهد رسید . بیانیه، وزیر کار را از آتش‌افروزی منع نموده و هشدار داده است شعله‌های سرکش این آتش حریق بزرگی را در نفت و گاز در پی خواهد داشت.
روحیه اعتراضی و انفجاری به کارگران و کارکنان صنعت نفت خلاصه نمی‌شود. فشارهای فزون‌ازحد تحمل و تنگناهای بسیار شدید اقتصادی و معیشتی، روحیه اعتراضی و خشم را در صفوف عموم کارگران تشدید و تقویت نموده است. کارگران و کارکنان صنعت نفت یک نمونه است و کارگران ذوب‌آهن اصفهان نمونه دیگر. کارگران گروه ملی فولاد اهواز یک نمونه است و کارگران پالایشگاه آبادان نمونه دیگر.
آنچه در شرایط کنونی حائز اهمیت جدی است، ایجاد پیوند و ارتباط میان این اعتراضات و اعتصابات گسترش یابنده است. ازآنجاکه کارگران ذوب‌آهن اصفهان از اتحاد و انسجام نسبی بهتری برخوردارند، ضمن تقویت اتحاد و استحکام بیشتر تشکل خویش، قطعاً می‌توانند نقش مهمی در ایجاد ارتباط و اتحاد با سایر کارگران نیز ایفا کنند و اعتصابات و تجمع‌های اعتراضی کنونی را به مرحله‌ای پیشرفته‌تر و سطحی بالاتر سوق دهند.
متن کامل نشریه کار شماره ۱۰۴۸ در فرمت پی دی اف:
نظرات شما