رژیم ددمنش جمهوری اسلامی سحرگاه روز جمعه محیالدین ابراهیمی را اعدام کرد. محیالدین ابراهیمی کولبری بود که به دلیل بیکاری و فقر مجبور به کولبری شده بود. مزدوران رژیم در آبان ۹۶ او را که در حال حمل کالا (۱۴ کارتن آبجو) بر دوش خود بود، با شلیک گلوله مجروح کردند. بر اثر شدت جراحت، محیالدین ابتدا به بیمارستان منتقل و سپس در شکنجهگاه اطلاعات سپاه ارومیه به زنجیر کشیده شد.
در شکنجهگاه اطلاعات سپاه به او اتهام حمل سلاح و همکاری با حزب دموکرات زده شد ولی او هیچگاه نپذیرفت. همچنین در حالی که پیش از این نورالدین، برادر او در حین کولبری به دست مزدوران رژیم به قتل رسیده بود، بازجویان در پروندهی او از برادرش بهعنوان عضو حزب دمکرات یاد کرده و کشته شدن او را نیز به همین موضوع ربط داده بودند. محیالدین بهرغم رد پروندهسازی بازجویان خونآشام رژیم، در مرداد سال ۹۷ بدون داشتن وکیل تعیینی و تنها براساس پروندهای که بازجویان آماده کرده بودند، به اعدام محکوم شد.
همراه با محیالدین که پدر دو کودک بود و تنها جرماش تن دادن به کار طاقتفرسای کولبری برای تامین حداقل نیازهای خانواده بود، ۶ زندانی دیگر با نامهای نسرین نیازی، فروهر عباسنژاد، محمد ایوبیان، جهانبخش رادلویی، حسن عمری و یاسین رشیدی عمدتا به اتهام حمل مواد مخدر در زندان ارومیه اعدام شدند. در همین روز یک زندانی دیگر در زندان خرمآباد اعدام گردید.
براساس اخبار منتشره، از ابتدای سال جاری میلادی یعنی حدود دو ماه و نیم پیش، حداقل ۱۴۵ نفر در ایران اعدام شدهاند که اتهام بیش از ۹۰ نفر از آنها حمل مواد مخدر بوده است. تنها از ۱۰ اسفند تا روز جمعه ۲۶ اسفند ۳۷ نفر توسط رژیم خونآشام جمهوری اسلامی اعدام شدهاند.
شب گذشته صدها تن از مردم ارومیه با شنیدن خبر احتمال اجرای احکام اعدام زندانیان، در برابر زندان ارومیه تجمع کرده و خواستار لغو احکام اعدام آنها شده بودند. اما ضحاک زمانه حتا در روزهای آخر سال و در آستانه عید نوروز نیز از خونریزی و آشامیدن خون مردمان این سرزمین دست نکشید. اعدام زندانی سیاسی محیالدین ابراهیمی و ۶ زندانی دیگر انتقام جمهوری اسلامی از مبارزات مردم قهرمان ایران بویژه کردستان، “گورستان فاشیستان” است. همانطور که در ماهها و هفتههای گذشته دهها جوان بلوچ به اتهام مواد مخدر در زندان اعدام شدند و دهها جوان دیگر بلوچ وکرد تنها به خاطر سوختبری و کولبری توسط مزدوران رژیم به قتل رسیدند.
تداوم و افزایش اعدامها در ایران در حالیست که فریاد رسای مردم ایران در مخالفت با صدور و اجرای احکام اعدام در چهارگوشهی کشور طنینانداز شده است و خانوادههای زندانیان محکوم به اعدام بارها در برابر زندانها و یا مراکز قضایی رژیم دست به تجمع اعتراضی زدهاند.
در روزهای گذشته همچنین اخباری از کشته شدن چند زندانی سیاسی دیگر در زندانها منتشر شده است. شیرزاد احمدینژاد اهل شهر بوکان یکی از این زندانیان بود که ۲۶ بهمنماه توسط نیروهای اطلاعات سپاه پاسداران دستگیر و در بازداشتگاه اطلاعات سپاه ارومیه در زیر شکنجه به قتل رسید. روز چهارشنبه ۲۴ اسفند مزدوران رژیم در تماس با خانوادهی وی مرگ او در زندان را به اطلاع آنها رساندند.
صادق فولادی وندا کارگر کفاش ۲۹ ساله، دیگر زندانی سیاسی بود که ۱۴ بهمن توسط اطلاعات سپاه پاسداران در گچساران دستگیر شد و ۲ اسفند جسد وی در کانال آبی در شهر گچساران پیدا شد، در حالی که آثار شکنجههای وحشیانه بر بدن وی کاملا آشکار بود. صادق یکی از جوانان مبارز، فعال و رادیکال شهر بود.
قتل صادق فولادی وندا و شیرزاد احمدینژاد در زیر شکنجه و اعدام محیالدین ابراهیمی بار دیگر ثابت کرد که برای مردم ایران هیچ راهی جز سرنگونی قهرآمیز رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی وجود ندارد.
این جنایات، آنهم در آستانه سال نو و در حالی که روز گذشته آرامستانهای ایران مملو از مردمی شده بود که برای پاسداشت عزیزان بهخون خفته و قهرمان خود با شعارهایی علیه جمهوری اسلامی تجمع کرده بودند، بار دیگر اهمیت مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی را به ما یادآور کرد، همچنین اهمیت اتحاد و همدلی تمامی مردم ستمدیدهی ایران را برای تشدید مبارزه و سرنگونی جمهوری اسلامی.
سازمان فدائیان (اقلیت) در آستانه سال نو همراه با خانوادههای جانفشاندگان مبارزات چهل و چهارسالهی مردم ایران علیه جمهوری اسلامی، یاد عزیز تمامی آن گلهای سرخِ خفته در خاک را گرامی میدارد.
سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار لغو فوری صدور و اجرای حکم اعدام است.
سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار آزادی تمامی زندانیان سیاسی است و در این روزهای سخت، در این روزهای مبارزه و خشم، در کنار آنها و خانوادههایشان قرار دارد.
ما خواهان لغو فوری هرگونه شکنجه جسمی و روحی هستیم. ما خواستار آزادی بیقید و شرط بیان و اندیشه، اجتماعات، تشکیل احزاب، سندیکا و دیگر تشکلهای تودهای هستیم.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایهداری
زنده باد آزادی- زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۲۶ اسفند ۱۴۰۱
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما