رفقای گرامی شادباش های مارا بمناسبت سالروز رستاخیز سیاهکل بپذیرید. نزدیک به نیم قرن از ۱۹ بهمن ماه ۱۳۴۹ میگذرد و همچنان جانفشانان سیاهکل همچون ستاره‌هایی درخشان در آسمان مبارزه مردمان ایران میدرخشند. اقدام چهل ونه سال پیش رزمندگان دلیر در سیاهکل، در شرایطی صورت پذیرفت که سرکوب، سانسور و سکوت در “جزیره ثبات شاهنشاهی” حاکم بود و دشواری مبارزه برای آزادی و برابری و ترقیخواهی، با ساواک و زندان و شکنجه و اعدام پاسخ میگرفت، در شرایطی که حاشیه نشینان صحنه سیاست آیه یاس می‌خواندند و راهی برای برون رفت از وضعیت دشوار مبارزه پیدا نمیکردند، رفقای رزمنده سیاهکل، تلاش برای تغییر شرایط را با اتخاذ مشی مبارزه مسلحانه و با ایثار جانهای شیفته‌شان آغاز کردند. گرچه تاریخ نشان داد که مشی مبارزه مسلحانه چریکی، برای سازمان دادن انقلاب مردم و تقویت مبارزه ترقیخواهانه و پیشرو نمیتواند راهکار مناسبی برای سازمان دادن اراده و آگاهی اجتماعی طبقه کارگر و توده کار و زحمت باشد و این طبقه را برای رهبری جامعه وتغییر تناسب قوای اجتماعی و طبقاتی و تحقق آزادی و برابری آماده کند. بی سبب نبود که علیرغم رنج‌ها و هزینه‌های انسانی بسیار و دستگیری‌ها و شکنجه‌ها و اعدامهای گسترده پیشروان جنبش چپ، این جنبش نتوانست در انقلاب ۵۷، در مقابل هیولای روحانیت و جنبش اسلامی بایستد و مانع از شکست انقلاب مردم ایران شود.
رفقا ،
ما اکنون در شرایطی به سر میبریم که سرمایه داری جهانی در بحرانی عمیق بسر میبرد و سیاست حاکم بر جهان ما، برپایه غارتهای عظیم، مداخلات نو استعماری، زبان زور و تحریم و جنگ و محاصره، برای حفظ منافع یک درصدی های حاکم برجهان ماست. در عین حال نیروی چپ در زیر آوار ناشی از شکستهای سهمگین(فروپاشی بلوک شوروی، انقلاب بهمن) برای بقای هویت خود تلاش میکند. شرایطی که در آن، جستجو برای برون رفت از موقعیت کنونی به مراتب دشوارتر و وظایفی که پیشاروی ما قرار دارد سخت پیچیدهتر از هر زمانی است که جنبش چپ با آن روبهرو بوده است. در این شرایط چپ بیش از هر زمان دیگر نیاز دارد که دستگاه مفهومی خود را با روح انقلابی رزمندگان سیاهکل و با اتکا به دانش مبارزه طبقاتی صیقل دهد تا با آمادگی بیشتر در نبردهای پیشارو انجام وظیفه کند.
رفقا، انقلاب ۵۷ و خیزشهای بزرگ ۸۸ و دیماه ۹۶ و آبانماه ۹۸ نشان داد که پیروزی نیروی آزادی و برابری، جنبش چپ و ترقیخواه، محتوم نیست. چپ باید خود را برای تحولات بزرگ آماده کند. سنگر بندی توده‌ای در میان مردم محروم و پیوند خوردن با آنان و تجدید آرایش در چپ را بعنوان یک ضرروت به الویت اصلی خود تبدیل کند. تجارب جنبش‌های اجتماعی در ایران و جهان، تجارب جنبش کمونیستی، جنبش کارگری و جنبش سوسیالیستی را بیاموزد و بکار گیرد. در عین حال از پیشگامان جنبش فدایی، که نامشان گویای وفاداری به آرمان رهایی مردم، سازش ناپذیری در مقابل دیکتاتوری و از خود گذشتگی بیدریغ و فداکاریهای بی نظیر و شجاعت در تلاش در جهت پیداکردن راههای تازه نبرد و مبارزه است، یاد بگیرد. یادبود رستاخیز سیاهکل اگر نخواهد به یک امر آیینی تبدیل شود و پاسداری از سنن انقلابی یاران اگر نخواهد به یک امر فرمایشی تبدیل شود، راهی جز خانه تکانی و تجدید آرایش چپ وجود ندارد.
سازمان ما سالروز رستاخیز سیاهکل را به رفقای فدایی و همه رزمندگان راه آزادی و سوسیالیسم شادباش و تهنیت می‌گوید. خوشبختانه در چند سال گذشته، تلاشهای مشترک برخی از جریانات چپ و کمونیست، از جمله سازمان فدائیان (اقلیت)، اتحاد فدائیان کمونیست، هسته اقلیت، حزب حکمتیست، حزب کمونیست ایران و سازمان راه کارگر، توانسته است با درس گیری از تجارب گذشته و تاکید بر مبارزه برای آزادی وسوسیالیسم و سرنگونی رژیم سرمایه داری اسلامی، اقدامات مشترک و صدای نسبتا واحدی را در راستای تقویت آلترناتیو سوسالیستی طرح کند. با احترام به سنن فداکاری وجانفشانی و دلاوری پیشگامان جنبش سیاهکل و فدایی، به ترسیم سیمای یک چپ جدید باورمند به سوسیالیسم که آزادی و برابری وحاکمیت مستقیم و بی واسطه انسان و دفاع از محیط زیست در مرکز توجه آن است، تلاش کند. باردیگر به همه شما سالروز رستاخیز سیاهکل را تبریک میگوییم و دستتان را برای نزدیکی و همکاریهای بیشتر و گسترده تر میفشاریم.
جاودان باد یاد و خاطره رزمندگان سیاهکل
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
سازمان راه کارگر بهمن ماه ۱۳۹۸
نظرات شما