در ایران کمتر روز و هفتهای ست که بدون اعدام تعدادی از مردم ایران سپری گردد. در طی چندین روزی که از تیرماه میگذرد، دهها تن از زندانیان در گروههای چند نفره به دار کشیده شدهاند. آخرین خبری که از سوی ” فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران” انتشار یافته، حاکیست که “روز شنبه ۱۵ تیر ماه در یک اعدام گروهی و ضدبشری ۱۱ زندانی از بندهای مختلف زندان زاهدان که در بین آنها ۵ زن زندانی بودند، در زندان مرکزی زاهدان به دار آویخته شدند.” این گزارش میافزاید که ” از ۲ هفته پیش تا به امروزحداقل ۵۹ زندانی در زندانهای مرکزی زاهدان در ۲ گروه، گوهردشت کرج،زندان قزل حصار کرج ، زندان بم، زندان ارومیه اعدام شده اند.” جمهوری اسلامی پیش از این در ۱۱ تیر ماه ۱۷ نفر در زندان قزل حصار کرج، در ۱۲ تیر، ۴ تن در زندان گوهر دشت، ۶ نفر در زندان بم ، ۴ تن در زندان ارومیه و دهها تن دیگر را در زندانهای دیگر به دار کشیده بود. هم اکنون صدها تن در زندانهای جمهوری اسلامی به مرگ محکوم شدهاند. بر طبق گزارشهای انتشار یافته تنها در بندر عباس متجاوز از ۵۰۰ تن حکم اعدام گرفتهاند.
این موج کشتار و آدمکشی، نه فقط نشان دهنده خصلت ضد بشری حکومت اسلامی، بلکه بازتاب تشدید بحرانهای علاج ناپذیریست که رژیم با آنها رو به روست. جمهوری اسلامی که قادر به حل بحرانهای اقتصادی- اجتماعی و عواقب ناگزیر آنها، بیکاری، فقر، اعتیاد به مواد مخدر، ناامنی، رشد انواع و اقسام نا بسامانی و جرائم اجتماعی نیست، میکوشد از طریق قهر و سرکوب، زندان، شکنجه و اعدام به مقابله با عوارض اجتماعی بحرانهای موجود بپردازد، یا لااقل برای عوامفریبی، ادعا کند که با نا بسامانیهای اجتماعی مبارزه میکند. اما تجربه در سراسر جهان نشان داده است که زندان، اعدام و آدمکشی، هرگز راه حل ناسامانیها و عواقب اجتماعی نظم سرمایهداری و بحرانهای آن نبوده و نیست. جمهوری اسلامی در طول چند دهه گذشته هزاران تن را به اتهام جرائم مربوط به مواد مخدر، تجاوز ، قتل، سرقت، زورگیری، محاربه و افساد به جوخه اعدام سپرده و حتا در ملاء عام به دار کشیده است و میلیونها تن را در این سالها به حبس محکوم کرده است، اما نه فقط از دامنه نابسامانیها و جرائم اجتماعی کاسته نشد، بلکه بالعکس افزایش یافتند. بارزترین دلیل درماندگی رژیم هم در همین واقعیت است که اکنون متجاوز از ۲۰۰ هزار تن از مردم ایران در زندان به سر میبرند، صدهاهزار پرونده در نوبت رسیدگی قرار دارد و روزمره دهها تن اعدام و به دار کشیده میشوند. جمهوری اسلامی جز تشدید وحشیگری و آدم کشی راه حلی برای بحرانهای موجود به ویژه بحران اقتصادی که سرمنشاء مصائب و معضلات اجتماعی جامعه ایران هستند، ندارد. تا روزی که جمهوری اسلامی بر مردم ایران حاکم باشد، پایانی بر این همه فجایع و وحشیگریهای ، نخواهد بود. برای پایان بخشیدن به تمام بحرانها ، عواقب اجتماعی آنها، فجایع و وحشیگریهای جمهوری اسلامی، راه دیگری جز برانداختن جمهوری اسلامی و دگرگون کردن نظم موجود، وجود ندارد .
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورائی
زنده باد آزادی – زنده باد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۱۶ تیر ماه ۱۳۹۲
کار – نان – آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما