کارگران!
شادباش‌های ما را به مناسبت اول ماه مه بپذیرید!
در آستانه یازده اردیبهشت و اول ماه مه قرار داریم! روز همبستگی جهانی کارگران! روزی که کارگران جهان رودرروی سرمایه‌داران و قوای سرکوبشان به خیابان می‌آیند و سرنگونی حاکمیت سرمایه را نوید می‌دهند. روز مبارزه و چاره‌جویی طبقه کارگر در تمام جهان برای خلاصی از استثمار و بحران‌های کمرشکن سرمایه‌داری، روز نمایش قدرت کارگران علیه سرمایه است. سالی که گذشت در بعد جهانی سال تعمیق بحران‌های مزمن سرمایه و بن‌بست راهکارهای سرمایه‌دارانه و در رأس آن‌ها سیاست‌های نئولیبرالی و گسترش عمق و دامنه شکاف‌های طبقاتی و در عوض سال رشد اعتراضات اجتماعی در سطح بین‌المللی بود. در این سال، استثمار باز هم شدت گرفت و فقر عمومیت بیشتری یافت.
سالی که گذشت اما برای کارگران ایران در کنار فقر و سرکوب همیشگی یک نکته درخشان داشت؛ زیرا که از قدرت سیاسی سخن گفتند و خط قرمزها و قوانین حکومت سرمایه‌داران را زیر پا نهادند. آن‌ها از روی نعش اصلاح‌طلبی و اصول‌گرایی گذشتند و در کنار “نان، کار، آزادی، از «زندگی شورایی» از تشکل شورایی و از «اداره شورایی» سخن گفتند! بیهوده نیست که سرمایه‌داران بر خود می‌لرزند! و همه سرها به سوی طبقه کارگر برگشته است!
کارگران مبارز! رفقا!
شما از طلایه‌های یک انقلاب سخن گفته‌اید. شما توانسته‌اید در مبارزه جاری طبقاتی جایگاه خود را نشان دهید. از این‌رو جوانان و دانشجویان با افتخار فریاد می‌زنند: «فرزند کارگرانیم». کمتر اعتراضی است که توسط مردم زحمتکش صورت گیرد و حمایت خود از کارگران را نشان ندهد. این‌ها و صدها نمونه دیگر همراه با اعتصابات و اعتراضات بی‌وقفه در سال گذشته نشان می‌دهند که طبقه کارگر برای رهبری مبارزات اجتماعی بر علیه سرمایه و برای انقلاب رفته‌رفته مهیا می‌شود. هزینه‌هایی که در اشکال دستگیری و سرکوب و کنترل می‌پردازیم بهای این موقعیت پیش‌رونده است.
همه شواهد دال بر آن است که ما به‌عنوان بخش‌های مختلف مبارزه یکپارچه اردوی کار در مقابل سرمایه و متعلق به کمپ کارگر و سوسیالیسم در ایران، جز انقلاب و پیروزی به رهبری کارگران راه دیگری نداریم. فقر دامن‌گیر و سفره‌های خالی، کودکان گرسنه، زنانی اسیر تبعیض و بازنشستگانی رهاشده در فقر و مسکنت، ترس از بیکاری در کشوری که به زور سرنیزه و خفقان اداره می‌شود. در کشوری که میلیون‌ها بیکار و کودک خیابانی وجود دارد و زندان‌ها پر است از زنان و مردان کارگر و آزادیخواه. در کشوری که حقوق کارگر چندین برابر زیر خط فقر و حتی فلاکت است و سرمایه‌داران هر سال تحت عنوان حداقل مزد، به ارزش واقعی آن دستبرد می‌زنند. جایی که زنان کارگر، به‌مثابه انسان درجه دوم علاوه بر شدت استثمار وسیعا زیر بار ستم مضاعف تباه می‌شوند! در کشوری که هر گونه اعتراض و مطالبه کارگری و آزادی‌خواهانه با زندان و شکنجه و مرگ مشکوک پاسخ می‌گیرد. در جایی که حاکمیت سرمایه‌داران تلاش می‌کند رهبر کارگری مثل اسماعیل بخشی را به جرم دفاع از کارگر همچون صدها فعال اجتماعی زندانی و وادار به اعتراف اجباری کند. در کشوری که تشکل مستقل جرم محسوب می‌شود. در کشوری که در فساد و رشوه‌خواری غرق است و حکومتش نه تنها در مقابل بلایای طبیعی چاره‌اندیشی و پیشگیری نمی‌کند بلکه خود با عملکرد سودمحور در خدمت منافع سرمایه‌داران سرگرم تخریب محیط زیست و از عوامل تشدید خسارات این اتفاقات طبیعی است. اتفاقاتی که بیش از همه کارگران و زحمتکشان را آماج خانه‌خرابی و بی‌پناهی قرار می‌دهد! در کشوری که خفقان و دیکتاتوری سابقه‌ای مزمن و نهادینه‌شده دارد و هیچ نیرویی به جز طبقه کارگر قادر به تأمین آزادی و برابری نیست! در چنین شرایطی، راهی جز پیروزی و به دست گرفتن اداره جامعه توسط کارگران و زحمتکشان متشکل در شوراها وجود ندارد و ما برای تغییر اوضاع فلاکت‌بار خود باید کمبودهایمان را بشناسیم و رفعشان کنیم. سازمان‌دهی و سازمان‌یابی در ابعاد مخفی و علنی و آمادگی برای تشکل سراسری و وحدت عمل بر بستر هزاران اعتراض کارگری که این‌جا و آن‌جا سازمان می‌گیرد از هر چیز برای ما حیاتی‌تر است. ما در کنار اعتراضات روزمره باید بتوانیم مبارزات و اعتصاباتی سراسری را سازمان دهیم و مهیای رهبری اعتراضات و مبارزات علیه حکومت و مناسبات سرمایه‌داری شویم، اگر نه سرکوب و ادبار و فقر ما را رها نمی‌کند. ما گام‌های بزرگی برداشته‌ایم اما نبرد نهایی از ما چیزی کمتر از پیشروی مداوم در امر سازمان‌یابی نمی‌پذیرد. ایجاد و گسترش تشکل‌های کارگری و حفظ استقلال طبقاتی و ارتباط و پشتیبانی متقابل با رفقای کارگرمان در سطح جهان تنها ضامن پیروزی ما است. زنده باد همبستگی علیه سرمایه‌داری و برای آزادی و حاکمیت بر سرنوشت خویش!
زنده باد اتحاد و همبستگی جهانی کارگران بر علیه سرمایه
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم
سرنگون باد رژیم سرمایه‌داری جمهوری اسلامی
امضاها: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت
نظرات شما