روز جمعه ۱٢ اسفند ۱٣٩٠، نهمین دوره انتخابات مجلس شورای اسلامی برگزار شد. این انتخابات، اولین رای گیری جمهوری اسلامی بعد از رسوایی نمایش انتخاباتی خرداد ٨٨ بود. لذا، با توجه به حساسیت و اهمیت موضوع برای طبقه حاکم ایران، تمام دستگاه های تبلیغاتی، نظامی و قضایی جمهوری اسلامی، از دو هفته مانده به رای گیری، وارد میدان شدند، تا نتیجه نهایی انتخابات را بر محور خواست و منویات رهبر جمهوری اسلامی محقق سازند.
خامنه ای که از رسوایی نمایش انتخاباتی خرداد ٨٨ همچنان دچار پریشانی است، ماه ها پیش از برگزاری انتخابات ۱٢ اسفند، از آن به عنوان چالش امنیتی رژیم نام برد. رهبر جمهوری اسلامی، ٩ شهریور در سخنرانی نماز عید فطر دانشگاه تهران گفت: انتخابات، پشتوانه امنیت ما است و نباید اجازه داد که به پشتوانه و امنیت ما صدمه وارد شود.
از فردای سخنرانی خامنه ای و اعلام موضع چالش امنیتی انتخابات توسط او، مسئولان امنیتی و نظامی جمهوری اسلامی یکی پس از دیگری وارد میدان شدند تا نظر رهبر را در کل جامعه جاری سازند.
حیدر مصلحی وزیر اطلاعات رژیم، انتخابات ۱٢ اسفند را حساس ترین انتخابات پس از انقلاب ایران اعلام کرد. مصلحی ٢ آذر، در جمع مبلغان مذهبی قم، ضمن بیان این موضوع گفت: گروه های مختلف سیاسی قصد دارند در انتخابات مجلس آینده علیه نظام و رهبری اقدام کنند.
محمد رضا نقدی فرمانده نیروهای بسیج، بر لزوم حضور گسترده بسیجیان در این انتخابات تاکید کرد. محمد علی جعفری فرمانده کل سپاه پاسداران نیز، در زمان ثبت نام کاندیداها اعلام کرد: تلاش های دشمن، قطعا احیای آشوب و اعتراضات اجتماعی با دستاویز قرار دادن انتخابات مجلس است. او ضمن هشدار به چالش امنیتی انتخابات، مدعی شد اخبار و اطلاعاتی دارد که نشان می دهد دشمنان برای این کار طرح هایی را آماده کرده اند.
پس از رجزخوانی های نهادهای نظامی و امنیتی، نوبت به دستگاه قضایی رژیم رسید. سیستم قضایی جمهوری اسلامی نیز، برای اینکه از قافله همراهی با رهبرعقب نماند، وارد میدان کارزار شد و بیان هرگونه عقیده و تبلیغ عدم شرکت در انتخابات را یک اقدام مجرمانه اعلام کرد و دستگیری و مجازات عاملان آن را، در دستور کار خود قرار داد.
خامنه ای پس از طرح این موضوع و جا انداختن سناریو “چالش امنیتی انتخابات”، وارد فاز بعدی پروژه انتخابات نهمین دوره مجلس ارتجاع شد. او در سخنرانی ٩ دی اعلام کرد: پیش بینی می کنم به فضل الهی، حضور مردم در این انتخابات یک حضور دشمن شکن باشد. در واقع هدف از نخستین نمایش انتخاباتی بعد از رسوایی خرداد ٨٨، ارائه بالای آمار مشارکت حائزین رای بود و اینکه چه کسانی از صندوق های رای بیرون بیایند، برای خامنه ای و دیگر مسئولان نظام از اهمیت چندانی برخوردار نبود. چرا که، به رغم حضور رنگارنگ گروه های هفده گانه اصول گرایان، عمده رقابت نمایش انتخاباتی فوق میان جبهه متحد اصول گرایان به رهبری محمد رضا کنی رئیس مجلس خبرگان و جبهه پایداری به زعامت مصباح یزدی بود و شورای نگهبان منتخب رهبری نیز، وظیفه حذف و امر گزینش کاندیداها را به خوبی انجام داده بود.
با نزدیک شدن به روز رای گیری، دستگاه های تبلیغاتی رژیم جهت نشر و تبلیغ پیش گویی خامنه ای بیش از پیش به حرکت در آمدند. اما، به رغم این همه تمهیدات صورت گرفته، بازتاب بیرونی عدم شرکت بخشی از نیروهای درون رژیم در انتخابات، تحریم گسترده انتخابات توسط همه احزاب و سازمان های مخالف جمهوری اسلامی و نیز تمایل اکثریت قریب به اتفاق توده های مردم ایران در تحریم انتخابات ۱٢ اسفند، وحشت خامنه ای و دیگر مسئولان جمهوری اسلامی را بر انگیخت. برای برون رفت از این رسوایی بزرگ که نظام جمهوری اسلامی را به چالش گرفته بود، سومین پروژه ولی فقیه در دستور کار دستگاه های تبلیغاتی و سران رژیم قرار گرفت.
خامنه ای و هیئت حاکمه جمهوری اسلامی تصمیم خود را از قبل گرفته بودند. به هر شکل ممکن می بایست تعداد رای شرکت کنندگان در انتخات نهمین دوره مجلس، بیشتر از دوره هشتم اعلام می‌شد. لذا، مهندسی رسمی و علنی نتیجه انتخابات از آخرین هفته پیش از رای گیری آغاز شد. برای تحقق این پروژه، خامنه ای شرکت بالای ۶٠ درصدی حائزین رای را پیش گویی کرد. سعیدی، نماینده خامنه ای در سپاه پاسداران نیز، حضور ۶۴ درصدی واجدین حق رای را اعلام کرد. صفار هرندی وزیر ارشاد دولت نهم احمدی نژاد و مشاور فرهنگی فعلی سپاه پاسداران، حضور بیش از ۶۴ درصدی مردم را برآورد کرد.
بازار پیشگویی ها داغ و دستگاه های اجرایی و تبلیغاتی جمهوری اسلامی روی شرکت ۶۴ درصدی حائزین رای متمرکز شدند. ۱٢ اسفند روز موعود فرا رسید. اگرچه بخشی از طرفداران همیشگی رژیم در پای صندوق های رای حضور یافتند، اما، انتخابات با تحریم گسترده مردم و عدم حضور آنان در پای صندوق های رای آغاز شد. دستگاه تبلیغاتی و تلویزیون رژیم، جهت سرپوش گذاشتن بر این رسوایی بزرگ، با به کاری گیری تصاویر تکراری و الفاظی همانند حضور “پرشور”، شرکت “بی سابقه”، انتخابات “حماسی” و حمایت “قاطع” اکثریت مردم، مدام بر شیپور تبلیغاتی اش دمید. ارگان های فریبکاری جمهوری اسلامی خبرنگاران خارجی را با اتوبوس بر سر دو حوزه اخذ رای معین که از پیش، نیروهای بسیجی را در آنجا به صف کرده بودند، کشاندند تا حضور پرشور مردم را نشان خبرنگاران خارجی دهند. جهت تکمیل این نمایش انتخاباتی وزارت کشور وارد میدان شد. مسئولان اجرایی زارت کشور، با تمدید چندین نوبت، زمان رای گیری را تا ساعت ٢٣ روز جمعه کش دادند تا همه شرایط برای اعلام رسمی پیشگویی خامنه ای از درون صندوق های رای فراهم گردد. سرانجام لحظه موعود فرا رسید. وزیر کشور جمهوری اسلامی، با اعلام ۶۴ درصد مشارکت مردم نتیجه انتخابات را اعلام کرد. و بدین سان با اعلام نتایج قطعی انتخابات نهمین دوره مجلس ارتجاع، یک بار دیگر معجزه انتخاباتی جمهوری اسلامی محقق شد. جمهوری اسلامی ریاکاری و وقاحت را تا بدان جا رساند که، میزان مشارکت مردم در این انتخابات را ١١ درصد از انتخابات دوره هشتم نیز، بیشتر اعلام کرد، تا دیگر کسی به حقیقت این معجزه شک نکند.
البته، با همه تمهیداتی که خامنه ای، شورای نگهبان و مسئولان اجرایی انتخابات ۱٢ اسفند در جهت مهندسی انتخابات و اعلام ۶۴ درصدی مشارکت مردم فراهم کرده بودند، تحقق این معجزه با پاره ای موانع کوچک مواجه بود. اگر این موانع به ظاهر کوچک را به دیده اغماض بنگریم، می توان از این معجزه انتخاباتی جمهوری اسلامی به عنوان یکی از بی بدیل ترین معجزات این رژیم در عمر سی و سه ساله اش نام برد.
ذکر نمونه هایی از این موا نع یا به بیان دیگر شگردهای رسوای انتخاباتی جمهوری اسلامی، فهم وقوع این معجزه بزرگ و حضور ۶۴ درصدی مشارکت مردم در پای صندوق های رای را از هرگونه شک و تردیدی باز می دارد.
نگاهی به روند اعلام علنی شمارش آرای صندوق ها درحوزه تهران به روشنی بخشی از حقیقت این معجزه انتخاباتی را نشان می دهد. ورود بی رقیب خبرگزاری فارس، خبرگزاری سپاه پاسداران، در امر اعلام نتایج قطره چکانی و کنترل شده شمارش آراء حوزه تهران و تاثیر گذاری نیروهای سپاه و امنیتی رژیم در مهندسی این انتخابات، یکی از علل وقوع این معجزه بود. از پایان روز جمعه تا اعلام آخرین نتایج رسمی تعداد آراء تهران، تا وقتی که خبرگزاری فارس مبادرت به اعلام علنی آمار صندوق های شمارش شده نمی کرد، هیچ خبرگزاری دیگری به این امر مبادرت نمی ورزید. ایرنا، خبرگزاری رسمی دولت، عملا در انفعال کامل خبری قرار داشت. خبرگزاری های ایلنا، ایسنا، مهر و حتا سایت تابناک، نیم تا یک ساعت، پس از درج علنی بخشی از آراء شمارش شده حوزه تهران در خبرگزاری فارس، اقدام به انتشار آن می کردند. توقف زمانی و تاخیرهای طولانی در اعلام علنی آراء صندوق های شمارش شده تهران بزرگ، دومین نشانه کنترل امنیتی مورد نظر خامنه ای و به توافق رساندن باندهای مختلف شرکت کننده در انتخابات بر سر اعلام کذایی شمارش صندوق های تهران بود.
ساعت ٧ و ۵۵ دقیقه صبح شنبه، سایت تابناک مجموع آراء ٢ هزار و ٣٠۴ شعبه اخذ رای را، ۱ میلیون و ۱۶٢هزار و ٣٣۱ رای اعلام کرد. ساعت ٢ بعد از ظهر روز شنبه، همین سایت، تعداد آرای شمارش شده در ٢ هزار و ٣۱٢ صندوق شعبه اخذ رای را، به میزان ۱ میلیون ۱۶۶هزار و ٣٣٨ رای منتشر کرد. یعنی پس از گذشت ۶ ساعت، تنها تعداد آراء ٨ شعبه شمارش شده، اجازه انتشار بیرونی یافتند. اعلام علنی آراء صندوق های شمارش شده تهران، مجددا متوقف می شوند. سرانجام ساعت ٢٠ روز یکشنبه، خبرگزاری فارس، بر اساس گزارش رسمی وزارت کشور با انتشار رسمی آراء ٣ هزار و ٨۱۱ شعبه اخذ رای، مشارکت مردم در حوزه های تهران بزرگ را ٢ میلیون و ٢٠۵ هزار و ۱۵٢ رای اعلام نمود.
همین خبرگزاری، در ساعت ١۵ و ٢٧ دقیقه روز دوشنبه، نتیجه نهایی شمارش آراء تهران را ٢ میلیون و ٣٣۵ هزار و ۴٢۴ رای اعلام کرد. یعنی ۱٩ ساعت طول کشید تا صرفا ١٣٠ هزار رای ریخته شده در شعبات باقی مانده تهران شمارش و اعلام علنی گردد. و مهمتر اینکه، در گزارش نهایی خبرگزاری فارس، هیچ اثری از انتشار تعداد شعبات اخذ رای نیز موجود نیست. بیان این واقعیات به این معناست که مسئولان اجرایی انتخابات نهمین دوره مجلس ارتجاع که مسئولیت مهندسی تحقق پیشگویی خامنه ای را به عهده داشتند، در تلاش بوده اند تا بدون درگیری و بازتاب بیرونی آن، توافق همه باندهای مختلف جبهه متحد اصول گرایان و جبهه پایداری را در امر تحقق پیشگویی خامنه ای به دست آورند.
لازم به ذکر است که علاوه بر تمهیدات فوق، مسئولان اجرایی انتخابات ۱٢ اسفند، با کاهش دو و نیم میلیونی کل واجدین حق رای در سطح تهران و حومه، پیش از شروع رای گیری نیز، زمینه را برای ارائه افزایش میزان درصد مشارکت مردم در حوزه تهران فراهم کرده بودند. در همین رابطه سایت بازتاب نوشت: میزان واجدان شرایط در دو استان تهران و البرز، ۶ میلیون و ۳۴۵ نفراعلام شده است، در حالی که بر اساس آمار وزارت کشور در همین محدوده جغرافیایی در انتخابات سال ۸۸، تعداد واجدین شرایط، معادل ٨ میلیون و ٧٩۶ هزار و ۴۶۶ نفر بوده است. و این بدان معنا است که، دو و نیم میلیون نفر از آمار واجدان شرایط در تهران و البرز کم شده است. البته خبر فوق پس از اندک مدتی از خروجی این سایت خارج گردید.
بر کسی پوشیده نیست که انتخابات در جمهوری اسلامی، هیچ گاه از پارامترهای حداقل یک انتخابات آزاد و دموکراتیک برخوردار نبوده است. رژیم اسلامی حاکم بر ایران از همان بدو امر و از برگزاری نخستین انتخاباب تا به امروز، ابتدا با انتصاب نمایندگان برگزیده توسط شورای نگهبان و سپس با فریب و تقلب، خیمه شب بازی های انتخاباتی خود را پیش برده است. جمهوری اسلامی در همه دوران حاکمیت اش، هرگز نگران بیرون آوردن آمارهای مورد نظر خود از صندوق های رای نبوده است. آنچه که رهبری و همه باندها و نیروهای درون رژیم بر سر آن متفق هستند، اعلام افزایش مشارکت مردم در انتخابات است. تا زمانی که این اعلام افزایش رای و حضور حائزین رای در انتخابات، نتیجه نهایی را برای نماینده یا نمایندگان باندهای درون رژیم تغییر ندهد، نه تنها صدای کسی بیرون نمی آید، نه تنها آب از آب هم تکان نمی خورد، بلکه خامنه ای و همه عوامل طبقه حاکم بر ایران از ارائه افزایش بی رویه آمار شرکت کنندگان، به رقص و پایکوبی نیز می پردازند. برای نمایندگانی که اطاعت از “ولی امر مسلمین” و حفظ نظام از اهم واجبات است، توافق بر سر افزایش درصد واجدین حق رای در انتخابات، بخشی از الزامات این نظام ارتجاعی و دینی است. طبیعتا در انتخاباتی که با مشارکت رسمی ٣٠ درصدی حائزین رای به اتمام می رسد و به طور معمول یکی پیروز و دیگری مغلوب شده است، بسیار زیبنده است که در جهت اطاعت از منویات و پیشگویی های کذایی “ولی امر مسلمین” ٣٠ درصد رسمی مشارکت مردم به ۶۴ درصد افزایش داده شود.
با انجام چنین امری، مسلما، نه تنها اعتراضی از طرف کاندیداهای مورد وثوق و منصوب شورای نگهبان صورت نمی گیرد بلکه، همه این نمایندگان قلابی که بیش از هر چیز، دل در گرو اسلام ناب محمدی و رهبری نظام دارند، بدون شک خود آنان از مدافعان بی چون و چرای افزایش نهایی درصد مشارکت مردم هستند. تا بدین وسیله هم دین خود را نسبت به نظام، رهبری و شورای نگهبان ادا کرده باشند و هم در جهت تحقق معجزه انتخاباتی سهمی داشته باشند.
مشکل اما، گاها از آنجا آغاز می شود که تحقق این معجزه انتخاباتی، تغییراتی تعیین کننده در نتایج قطعی انتخاب کاندیدا به همراه آورد. همانند رسوایی که در انتخابات نهمین دوره ریاست جمهوری در ٢٢ خرداد ٨٨ رخ داد. یا نمونه هایی که در همین انتخابات نهمین دوره مجلس ارتجاع صورت گرفت و مشاجرات افشاگرانه آن در جلسه علنی روز چهارشنبه ۱٧ اسفند، به درون مجلس فعلی کشیده شد. در این روز، سه نماینده سخنان خود را به تقلب‌های انتخاباتی اختصاص دادند. نوروزی نماینده مجلس از رباط کریم، که کرسی خود را در مجلس آینده از دست داده است، گفت: چطور در بخشی از حوزه انتخابیه من، ١٢٠ درصد مشارکت بود؟ علی‌رضا ترابی نماینده گرمسار نیز، که نتوانسته است کرسی خود را حفظ کند در سخنان خود به مشارکت پایین مردم در انتخابات ۱٢ اسفند اعتراف کرد و گفت: مشارکت در گرمسار تا ساعت ١٢ ظهر به ۵ درصد هم نمی‌رسید اما، از ساعت ۴ بعد از ظهر تا ١١شب، خرید و فروش رای آغاز شد. علی رضا ترابی روز سه‌شنبه ۱۶ اسفند نیز، به سایت “قانون” گفته است: طی پنج ساعت پایانی زمان انتخابات٬ هر رای بین ۴۰ تا ۱۰۰ هزار تومان خریداری می شده است. پروین احمدی‌نژاد، خواهر رئیس جمهوری فعلی نیز، دیگر کاندید راه نیافته به مجلس از گرمسار است، که به دلیل تقلب های صورت گرفته، خواستار ابطال انتخابات در حوزه گرمسار شده است.
چنانچه می بینیم اگر در این موارد ذکر شده نسبت به تقلب هایی انتخاباتی اعتراضی صورت گرفته است، صرفا به همان دلیلی است که در بالا به آن اشاره کردیم. یعنی تقلب و افزایش اعلام مشارکت مردم به تغییر نتیجه انتخابات در حوزه های فوق منجر شده است. وگر نه، تردیدی نیست که این نمایندگان منصوب شورای نگهبان هم، نه تنها صدایشان در نمی آمد، بلکه شکر گزار تحقق معجزه بزرگ ۶۴ درصدی مشارکت مردم در نهمین دوره انتخابات مجلس ارتجاع جمهوری اسلامی هم می شدند.
نظرات شما