جمهوری اسلامی در بدترین شرایط تاریخ خونبار خود، روز دوم اسفند به استقبال مضحکه انتخابات مجلس یازدهم می‌رود. علیرغم جار و جنجال لفظی جناح‌های حکومت برسر سهم‌شان از کرسی‌های مجلس اختلاسگران و استثمارگران، همه می‌دانند که هدفشان برگزاری نمایشی مضحک است که آنرا به پشتوانه چماق و سرکوب بدل کند. مرتجعترین مذهبیون جنایتکار از خامنه‌ای تا روحانی حال از “ایرانیت” می‌گوبند و روی تمایلات ارتجاعی ناسیونالیستی برای بسیج “رای” سرمایه‌گذاری می‌کنند. در مقابل، صفی وسیع در جامعه بروشنی می‌گوید؛ “ما به جنایتکاران و قاتلین فرزندانمان رای نمی‌دهیم”! می‌گویند؛ “رای بی رای، مرگ بر جمهوری اسلامی”!
کارگران، زنان و مردان آزادیخواه، جوانان انقلابی!
چه کسی نمی‌داند که این باصطلاح “انتخابات” بدنبال خیزش‌های توده‌ای و انقلابی آبانماه و در شرایط بشدت متفاوتی برگزار می‌شود. این باصطلاح انتخابات روی سنگفرش‌های خونین آبانماه و نیزار جراحی، بدنبال پیدا شدن مستمر پیکر جوانان ما در سدها و جنگل‌ها و بلاتکلیفی هزاران زندانی تحت شکنجه برگزار می‌شود. این “انتخاباتی” برای “رای” دادن به خون است، برای تائید حکومت قاتلین کارگران و جوانان بیکار و بی آینده، حکومت زن ستیز و کودک کش است. هدف سیاسی این مضحکه حکومتی با تکیه به انواع گروکشی و ترفندها، گرفتن “رای” از قربانیانشان برای کسب “مشروعیت” فرمال حقوقی نظامشان است. داستان جدال‌های لفظی دو جناح را به خودشان واگذاریم، ما تکلیف مان را با این‌ها در دیماه ٩۶ در ابعاد توده‌ای روشن کردیم و در آبانماه ٩٨ آمدیم که سرنگونشان کنیم. رای و انتخاب ما خیلی وقت است روشن است؛ “سرنگونی همه جانبه و قاطع جمهوری اسلامی”! هیچوقت برای اردوی آزادیخواه و انقلابی این نوع نمایش‌های حکومتی ذره‌ای مشروعیت نداشته و امروز بطریق اولی و در شرایط و تناسب قوای بسیار متفاوتی بی پایه است و شرکت در این مضحکه اعم از کاندیدا شدن تا محاسبات فردی خرد، انعکاسی از منفعت مشترک شرکت کنندگان با منفعت بقای نظام اسلامی و لاجرم آگاهانه یا ناآگاهانه، “رای” به حکومت قاتلین فرزندان مردم و مسببین فقر و فلاکت اکثریت آن جامعه است!
ما شش حزب و سازمان چپ و کمونیست، از مردم آزادیخواه ایران دعوت می‌کنیم تا قاطعانه با ابتکارهای مختلف در جریان مضکحه انتخابات، علیه جمهوری اسلامی بمیدان بیایند. ما کارگران و مردم زحمتکش را فرا می‌خوانیم علیه بانیان فقر و بیکاری مزمن شان دست به اعتراض بزنند. دخالت در مناسبت انتخابات نه رفتن پای صتدوق رای کشی، که باید برای تداوم و گسترش مبارزه انقلابی برای سرنگونی حکومت اسلامی باشد.
همه جا از جمله در دانشگاه‌ها علیه این نمایش که با هدف تایید حکومت و قانونیت بخشیدن به قتل و جنایت و شکنجه اجرا می‌شود، اعتراض کنیم. هر کمپین “انتخاباتی” در هر جائی می‌تواند محلی باشد برای اعتراض. کسانی که بعد از این همه جنایت برای شراکت در سفره خون، شال و کلاه کرده‌اند، دشمنان وقیح مردم و در کنار و حامی رژیم اسلامی‌اند. نگذاریم این مزدوران تریبون بگیرند، از حکومت دفاع کنند و بر جنایت و استبداد و استثمار مهر تائید بزنند. نگذاریم آن چهره‌های کریه و منفعت طلب روی زخم مادران و بستگان جانباختگان نمک بپاشند. همه جا علیه شان بمیدان بیائیم و هر تحرک “انتخاباتی” را به اعتراض بدل کنیم. مناسبت انتخابات و روز آنرا به صحنه اعتراض توده‌ای علیه جمهوری اسلامی بدل کنیم. “رای به جلادان موقوف!”، “رای بی رای!”، زنده باد انقلاب، زنده باد حکومت شورایی!
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی!
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسمِ!
٢۴ بهمن ١٣٩٨ – ١٣ فوریه ٢٠٢٠
امضا: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت) و هسته اقلیت.
نظرات شما