رفقای کارگر!
اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت) روز همبستگی جهانی کارگران فرارسیده‌است. روزی که کارگران سراسر جهان، آگاهی و اتحاد مبارزاتی‌شان را علیه نظام سرمایه‌داری و دفاع از سوسیالیسم جشن می‌گیرند. در این روز کارگران سراسر جهان چون تنی واحد، عزم و اراده استوار خود را به ادامه نبردی قاطع برای رهایی کار از یوغ سرمایه به نمایش می‌گذارند. نبردی که در یک سوی آن سرمایه‌داران قرار دارند که مالک کارخانه‌ها و ابزار و وسایل تولیداند و با استثمار کارگران، ثروت‌های افسانه‌ای می‌اندوزند و در رفاه و ناز و نعمت بسر می‌برند. در سوی دیگر آن، کارگران قرار دارند که تولیدکنندگان ثروت‌های اجتماعی‌اند اما ثمرات دسترنج آن‌ها را سرمایه‌داران تصاحب می‌کنند. تولیدکنندگانی که به‌شدت استثمار می‌شوند و در همان حال که خود آفرینندهٔ انواع کالاها و نعمات‌اند اما در فقر و محرومیت بسر می‌برند.
در اول ماه مه کارگران با برافراشتن پرچم‌های سرخ مبارزه، اراده خود را برای برچیدن نظام سرمایه‌داری که مبتنی بر استثمار و ستم و فقر و بندگی است و ایجاد جامعه‌ای سوسیالیستی به نمایش می‌گذارند. جامعه‌ای بدون طبقات که در آن هرگونه ظلم و ستم و استثمار و فقر برافتاده باشد و آزادی واقعی انسان تأمین گردد.
رفقای کارگر!
طبقه کارگر ایران در شرایطی به مبارزه خود علیه بورژوازی ادامه داده و با عموم کارگران جهان اعلام همبستگی می‌کند که تحت یوغ رژیمی بس ارتجاعی در معرض شدیدترین و بی‌رحمانه‌ترین استثمار و فشارهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی قرار دارد. شرایط اقتصادی و معیشتی کارگران ایران از جمیع جهات اسف‌باراست. دستمزدها در چنان حد نازلی است که حتی پاسخگوی نیازهای اولیه خانواده‌های کارگری نیست. میلیون‌ها نفر بیکاراند که در فقر و فلاکتی تصورناپذیر بسر می‌برند و خواهان سرنگونی نظم حاکم و نجات از این فلاکت‌اند. رژیم حاکم که همچنان اسیر بحران‌های متعدد و چندجانبه است نتوانسته و نمی‌تواند نیازهای کارگران و زحمتکشان را برآورده کند. جامعه نیاز به یک دگرگونی بنیادی دارد. اوضاع سیاسی به نحوی است که ابتکار عمل و حضور فعال و متشکل طبقه کارگر را برای سرنگونی نظم موجود می‌طلبد. در اول ماه مه مبارزات خود را علیه نظم موجود تشدید کنیم.
رفقای کارگر!
همه تجارب موجود نشان می‌دهد که طبقه کارگر بدون متشکل شدن بدون داشتن تشکل‌های مستقل و سراسری به‌دشواری می‌تواند در برابر تعرضات سرمایه‌داران و دولت آن‌ها مقاومت کند و حتی مطالبات جزیی و روزمره خود را به کرسی بنشاند. نظام حاکم تمام جامعه را به قهقرا سوق داده و فقر و سیه‌روزی را بر تمام اقشار زحمتکش جامعه تحمیل نموده است. لذا طبقه کارگر فقط برای تحقق مطالبات و اهداف خود نیست که نیاز به یک انقلاب اجتماعی دارد. بلکه نجات عموم توده‌های زحمتکش مردم ایران از ستمگری‌های جمهوری اسلامی و نظم ستمگرانه حاکم در گرو برپایی انقلابی است که نیروی محرکه و رهبر آن طبقه کارگر ایران است. راه نجاتی جز برپایی یک انقلاب اجتماعی، کسب قدرت سیاسی و استقرار حکومت شورایی کارگران و زحمتکشان باقی نمانده است.
ما فعالین و هواداران سازمان فدائیان (اقلیت)- داخل کشور، ضمن تبریک اول ما مه به همه کارگران و استثمارشدگان، همگام با کارگران به تلاش‌های پیگیرانه خود برای سرنگونی نظم سرمایه‌داری از طریق برپایی یک انقلاب اجتماعی و کسب قدرت سیاسی توسط طبقه کارگر و استقرار حکومت شورایی ادامه خواهیم داد.
زنده باد مبارزه برای براندازی نظم موجود و استقرار حکومت شوراها
زنده باد همبستگی بین‌المللی کارگران تمام کشورهای جهان
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی، برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایه‌داری
زنده باد آزادی! زنده باد سوسیالیسم!
فعالین و هواداران سازمان فدائیان (اقلیت)- داخل کشور
اردیبهشت ۱۴۰۴
نظرات شما