با خواست آزادی های سیاسی به استقبال اول ماه مه برویم

کارگران مبارز !

اول ماه مه ( ۱۱ اردیبهشت) روز همبستگی بین المللی کارگران سراسر جهان فرا رسیده است . در این روز کارگران همه کشورها در سراسر جهان دست از کار میکشند . چرخ تولید را متوقف می سازند و پرچم های سرخ  و مستقل کارگری را به اهتزاز در می آورند . کارگران در اول ماه مه، با تظاهرات، راهپیمایی ، برپایی تجمع و گردهمایی و با  جشن و سرور، قدرت اتحاد و همبستگی خود را در مبارزه علیه نظام  سرمایه داری به نمایش می گذارند.

در اول ماه مه کارگران سراسر جهان یک بار دیگر به جهانیان اعلام می دارند، نظام مزدی وبهره کشی،  دشمن واحد طبقه کارگر جهانی است. کارگران در این روز عزم و اراده خود را برای براندازی این نظام و نابودی هرگونه ظلم و ستم و تبعیض و استثمار و استقرار نظمی نوین و سوسیالیستی به نمایش می گذارند.

امسال در ایران  در شرایطی به استقبال اول ماه مه روز جهانی کارگر می رویم که وضع معیشتی کارگران روز به روز وخیم ترشده است. تورم و گرانی افسار گسیخته تنگناهای معیشتی را دو چندان کرده و سفره کوچک کارگران و خانواده های کارگری را بازهم کوچک تر ساخته است.مصوبه مزدی شورای عالی کار، بار دیگر کارگران و خانواده های کارگری را به زندگی در زیر خط فقر محکوم نموده است. قدرت خرید طبقه کارگر به شدت کاهش یافته و معیشت خانواده های کارگری هرسال نسبت به سال قبل وخیم تر شده است. لغو مصوبه مزدی دولت یکی از خواست های مهم کارگران است. برای مقابله با شرایط وخیم و اسف بار تحمیلی و برای رهایی کامل از وضع موجود، راه دیگری جزء تشدید مبارزه وجود  ندارد.  لازمه پیروزی قطعی در این مبارزه، اتحاد و تشکل کارگران است. بدون تشکل و اتحاد ، پیروزی پایداری وجود نخواهد داشت. برای متشکل شدن و کسب آزادی تشکل، باید آزادی های سیاسی را بدست آوریم و  کسب آزادی های سیاسی بدون سرنگونی جمهوری اسلامی محال خواهد بود .چراکه نظام دیکتاتوری و استبدادی حاکم با متشکل شدن کارگران و با هرگونه آزادی سیاسی مخالف است  و هر فعالیت و تلاش در این عرصه را با زندان و شکنجه و اعدام پاسخ می دهد.

رفقای کارگر!

زندان ،شکنجه، اعدام در سرشت جمهوری اسلامی است و اکنون‌که این رژیم کودک کش و زن‌ستیز و ضد کارگر مورد آماج خیزش انقلابی و سرنگونی قرارگرفته و پایان عمر ننگینش نزدیک‌تر شده است، سعی دارد با زندان و ارعاب و ترور مانع گسترش جنبش انقلابی شود . سرکوب و بازداشت فعالان جنبش‌های اجتماعی همچنان ادامه یافته و تشدید شده است. ده‌ها تن از فعالان کارگری و سندیکایی و فعالان جنبش اعتراضی  معلمان در بیداد گاه‌های رژیم به حبس‌های طولانی‌مدت محکوم‌شده‌اند. صدها کارگر پیشرو و فعال سیاسی، مشمول پرونده‌سازی‌های امنیتی و قضایی شده یا از کار اخراج شده‌اند.نظام سرکوبگر و استبدادی حاکم در شش‌ماهه دوم سال گذشته دست‌کم ۲۰ هزار تن را بازداشت و روانه زندان کرد و متجاوز از ۵۰۰ نفر را به قتل رساند. جنایات رژیم علیه کارگران، زنان، دانشجویان، دانش آموزان، معلمان و سایر اقشار زحمتکش جامعه همچنان ادامه دارد. در حملات شیمیایی به مدارس دخترانه نیز، روزانه ده‌ها نفر مسموم و راهی بیمارستان شده‌اند.رژیم ارتجاعی و ستمگر حاکم برای ایجاد رعب و وحشت در جامعه، به هر جنایتی متوسل می‌شود و در همان حال عموم کارگران و زحمتکشان را از ابتدایی‌ترین حقوق دموکراتیک خود محروم ساخته است.

رفقای کارگر!

آزادی تشکل، آزادی زندانیان سیاسی، آزادی تحزب، آزادی بیان  و تجمع که اجزاء آزادی‌های سیاسی‌اند خواست همه کارگران است.لغو مصوبه مزدی دولت نیز خواست مهم کارگران است. بیایید روز اول ماه مه را به‌روز مبارزه علیه دولت و مصوبه مزدی آن و به روز مبارزه برای کسب آزادی‌های سیاسی تبدیل کنیم.

ما فعالین و هواداران سازمان فداییان (اقلیت)- داخل کشور علی‌رغم سرکوب و فشارهای پلیسی رژیم جمهوری اسلامی در روز  اول ماه مه (۱۱ اردیبهشت)، پرچم سرخ کارگری را مطابق سنت‌های کارگری و کمونیستی به اهتزاز درمی‌آوریم  و همبستگی طبقاتی خود را با دیگر رفقای کارگر اعلام می‌نماییم.

 

زنده‌باد همبستگی بین‌المللی کارگران علیه سرمایه

سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی- برقرار باد حکومت شورایی

زنده‌باد آزادی- زنده‌باد سوسیالیسم.

فعالین و هواداران سازمان فدائیان (اقلیت)- داخل کشور

اردیبهشت ۱۴۰۲

 

متن کامل نشریه کار شماره ۱۰۱۷  در فرمت پی دی اف:

POST A COMMENT.