واکسن پولی بر فراز لبه تیغ مرگ

موج چهارم اپیدمی کرونا، پرشتاب تر از دوره های قبل اوج گرفته است. توده های مردم ایران، بویژه ساکنان تهران بر لبه تیغِ  زهر آگین کشتار و مرگ نشسته اند. آمار مرگ و میر روزانه بر اساس همان داده های وزارت بهداشت رشد چشمگیری داشته و در روزهای معینی به بیش از۴۵۰ نفر در روز هم رسیده است. تهران با مرگ و میر بیش از ۱۵۰ بیمار کرونایی در روز، یک سره سوگوار و سیه پوش است. سردخانه ها به کلی پر شده اند، کارکنان بهشت زهرا با سه شیفت کاری فشرده، از تدفین انبوه کشته شدگان روزانه باز مانده اند. گورستان بزرگ تهران، روز ۳۱ فروردین ۱۴۰۰، با تدفین ۳۵۰ فوتی، رکورد ۵۰ ساله تاریخ گشایش خود را شکست. کلیه بیمارستان ها از بیماران بدحال کرونایی پر شده اند. در راهروها هم دیگر جایی برای پذیرش بیماران نیست. مسئولان بیمارستان مسیح دانشور، از ایجاد بیمارستان صحرایی خبر داده اند. پرستاران و کادر درمانی، به شدت خسته و فرسوده شده اند. پزشکان به دلیل کمبود اکسیژن و کمبود تخت های آی سی یو، در مواردی مجبور به گزینش افراد بیمار از میان بیماران وخیم و وخیم تر شده اند. در وضعیتی چنین مرگبار، دولت جمهوری اسلامی اما بدون کمترین اقدام موثر در امر واکسیناسیون همگانی و رایگان، تنها با صدور بیانه های خبری، نظاره گر جان باختن هر روزه صدها نفر از توده های مردم ایران است.

طبق آخرین اطلاعیه وزارت بهداشت، از ۳۱ استان کشور، وضعیت ۲۵ استان “وخیم” گزارش شده اند. بر اساس همین اطلاعیه که روز یکشنبه ۵ اردیبهشت انتشار یافته است، ۳۰۱ شهر ایران در وضعیت قرمز، ۹۵ شهر در وضعیت نارنجی، ۴۵ شهر در وضعیت زرد و ۷ شهر در وضعیت آبی قرار دارند. در همین روز تعداد ۴۵۴ نفر هم جان باخته اند که بیشترین آمار رسمی دولتی از ابتدا تا به امروز است. آمار رسمی قربانیان کرونا در ۱۵ ماه گذشته هم به ۷۰ هزار نفر رسیده است. آمارهایی که جعلی بودن آن دیگر برای همگان روشن است. برای نمونه ایرج حریرچی، مدیر کل وزارت بهداشت، آمار واقعی فوتی های روزانه را دو و نیم برابر و سازمان نظام پزشکی کشور نیز تعداد جانباختگان را دست کم سه برابر میزان آمارهای دولتی اعلام کرده اند. با پیک چهارم کرونا، نارضایتی و هشدارها نسبت به ناکارآیی جمهوری اسلامی در مهار شیوع کرونا و بی مسئولیتی دولت درتامین واکسن و واکسیناسیون عمومی از هر سو بلند شده است.

علاوه بر وضعیت مرگبار موجود، مشکلات معیشتی و اقتصادی نیز به شدت بر گلوی توده های اعماق چنگ انداخته و زندگی را به کام آنان زهر کرده است. بسیاری از کارگران و زحمتکشان، شغل شان را از دست داده اند. کسانی نیز همانند دستفروشان و کارگران فصلی، دچار بحران های اقتصادی جبران ناپذیری شده اند. کمبود و گرانی و تورم افسار گسیخته نیز از هر سو بر سر توده های تهیدست آوار شده است.

در چنین وضعیت مرگباری که روزانه بیش از ۲۵ هزار نفر به کووید ۱۹ مبتلا می شوند و بیش از ۴۵۰ نفر نیز به طور رسمی قربانی ویروس کرونا می شوند، دولت جمهوری اسلامی با وقاحت کم نظیری دستان خون آلود خود را بر گلوی زخمی مردم فشرده و آنان را مقصر پیک چهارم کرونا معرفی می کند. رژیم آدمکشی که در اوج پاندمی کرونا، بدون کمترین پشتیبانی مالی، مردم را به حال خود رها کرده و این روزها نیز با گرفتن انگشت اتهام به سمت توده های مردم ، به صورت آن ها سیلی می زند. دولت بی کفایتی که مردم بیکار و گرسنه و بی معاش را بدون کمترین پشتیبانی مالی به خانه نشینی دعوت می کند و اکنون با بی شرمی تمام بر آنان نهیب می زند، که چرا پروتکل های بهداشتی را رعایت نمی کنند؟ چرا از خانه هایشان بیرون می آیند؟ چرا در صف های طولانی مرغ و روغن و شیر می ایستند؟ چرا در اتوبوس ها و متروها، گوش تا گوش کنار هم نشسته و ایستاده اند؟

دولت ورشکسته و رسوایی که با فروش مرگ ارتزاق می کند و اکنون با بی شرمی تمام از خود سلب مسئولیت کرده و مردم را در ایجاد پیک چهارم اپیدمی کرونا مقصر قلمداد می کند. مردمی که از بی اعتنایی دولت خسته و وامانده شده اند. مردمی که از تامین معاش خود باز مانده اند، کارگران و زحمتکشانی که فوج فوج بیکار شده اند، بیکار شدگانی که برای تهیه لقمه نانی از خانه بیرون می زنند، میلیون ها کارگر و کارمندی که اگر یک روز سرِ کار نروند، مزد و حقوق شان پرداخت نمی شود، دستفروشانی که روزانه برای معاش و زنده ماندن خود در گوشه و کنار خیابان ها بساط پهن می کنند، در متروها پرسه می زنند و در کوچه پس کوچه های شهر به جستجوی لقمه نانی سرگردانند.

حال در چنین وضعیت اسفباری که همگان حتی خود حسن روحانی در نمایش های تلویزیونی از بدتر شدن اوضاع با شیوع احتمالی ویروس جهش یافته کرونا در هند هشدار می دهد، آنوقت همین دولت آدمکش اعلام کرده است: طرح ممنوعیت ترافیکی و ممنوعیت تردد از ۹ شب تا ۳ صبح در برخی از شهرها از جمله تهران برای عزاداری در شب های قدر برداشته خواهد شد.

وقتی دولت جمهوری اسلامی تا بدین حد دغل باز و ریاکار است، وقتی دولتی این چنین آشکارا مردم مذهبی را در شب های قدر به قتلگاه کرونا می فرستد، وقتی دولتی این چنین بی مسئولانه امر واکسیناسیون رایگان و عمومی را به هیچ گرفته است، آنوقت انتظار رعایت پروتکل ها و دستورالعمل های بهداشتی وزارت بهداشت در نزد مردم آنچنان بی اعتبار است که حتی علیرضا زالی، فرمانده ستاد مقابله با کرونا نیز بر ناممکن بودن اجرای پروتکل ها از طرف مردم اذعان کرده است. زالی، در پاسخ به کسانی که بدون پشتیبانی مالی، بدون تامین معاش و دارو و درمان رایگان از مردم گرسنه و بیکار و بی معاش انتظار دارند در خانه بمانند و پروتکل های بهداشتی را رعایت کنند، گفته است: “انتظار رعایت شیوه نامه های بهداشتی از این افراد شوخی است. خیلی ها می گویند، ما از فقر می میریم، بگذارید از کرونا بمیریم”.

در واقع سخنان علیرضا زالی، اعتراف روشنی از خستگی، فرسودگی و بی اعتمادی مردم جان به لب رسیده ای است که از تامین معاش روزانه خود باز مانده اند و در شرایط وخامت بار کنونی، مرگ از کرونا را بر مردن در فقر و گرسنگی ترجیح می دهند. مردمی که در چنگال ویروس کرونا فوج فوج کشته می شوند، مردمی که در میانه مرگ و زندگی به واکسیناسیون رایگان، فوری و همگانی دل بسته بودند، اما این امید و دلبستگی آنان نیز، به یکباره با بحث پولی شدن واکسن کرونا در سیاه چاله بی مسئولیتی دولت جمهوری اسلامی به تباهی رفت.

تهیه قطره چکانی واکسن کرونا، طرح پولی شدن واکسیناسیون و وعده های توخالی دولت آدمکش جمهوری اسلامی در تهیه و تولید واکسن داخلی، موجی از سرخوردگی، ناامیدی، بی اعتمادی، و حتی هشدار و اعتراض را دامن زده است. مینو محرز، عضو ستاد علمی مقابله با کرونا این اقدام دولت را “فاجعه بار” خوانده است. او در مورد این “اتفاق عجیب و غیر باور کابینه حسن روحانی گفته است، در هیچ جای دنیا سابقه چنین اقدامی وجود ندارد که: “بخش خصوصی باید واکسن تهیه کند، دولت از بخش خصوصی واکسن بخرد و به طور رایگان به مردم بدهد”!

در واقع ماجرا از آنجا آغاز شد که بعد از سخنان حسن روحانی مبنی بر دادن مجوز به بخش خصوصی برای واردات واکسن کرونا، هلال احمر طی اطلاعیه ای ضمن تایید پولی شدن واکسن کرونا اعلام کرد: “این جمعیت در روزهای آتی واکسن کرونا وارد می کند، اما این واکسن رایگان نخواهد بود”. در پی صدور اطلاعیه هلال احمر، سخنگوی ستاد مقابله با کرونا و معاون وزارت بهداشت نیز خبرهای پولی شدن واکسن کرونا را برای کسانی که بخواهند خارج از نوبت واکسن بزنند، تایید کرد. علیرضا رئیسی، با بیان اینکه برخی عجله دارند و صبر نمی کنند تا طبق سند ملی واکسیناسیون، واکسن دریافت کنند، گفت: “این افراد برای دریافت واکسن کرونا به خارج از کشور مراجعه می کنند که ممکن است از آنها کلاهبرداری شود و یا اصلا واکسن تقلبی به آنها تزریق شود، بر همین اساس، ستاد ملی مقابله با کرونا مجوز داده تا افراد و یا شرکت‌ها با ارز نیمایی، واکسن وارد کنند تا افرادی که نمی‌توانند طبق سند ملی واکسیناسیون، منتظر دریافت واکسن باشند از واکسن های وارد شده توسط این افراد استفاده کنند و پول آن را نیز پرداخت کنند”.

ماجرا اما با سخنان حیدر محمدی، مدیر کل دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و داروی ایران در یک گفت و گوی رادیویی تکمیل تر شد. محمدی، ضمن تأیید گفته های سخنگوی ستاد ملی مقابله با کرونا گفت: “حدود  ۴۵ شرکت درخواست واردات واکسن داشتند که در حال تکمیل مدارک خود هستند و از این بین، دو شرکت مدارک نهایی خود را آماده کرده اند. ضمن اینکه سه نمایندگی اَسترازنکا، بهارات و بهستان دارو در کشور اقدام به واردات کرده اند”. حیدر محمدی در ادامه صحبت های رادیویی خود اعلام کرد: “برخی شرکت ها که خواستار واردات واکسن با ارز نیمایی هستند، اجازه دارند واکسن را به داروخانه ها بدهند و مردمی که [بخوان ثروتمندان] در الویت قرار ندارند، می توانند این واکسن را با قیمت ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان از داروخانه ها تهیه کنند. اگرچه هنوز واکسنی با این شرایط وارد کشور نشده است”. دادن مجوز خرید واکسن کرونا به بخش خصوصی و اینکه این واکسن ها با قیمت حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ هزار تومان جهت فروش به داروخانه ها تحویل داده خواهد شد، حرف مفتی بیش نیست. این سخنان مفت مقامات دولتی و وزارت بهداشت در شرایطی مطرح می شوند که هم اینک رسانه ها از فروش واکسن های وارداتی دولت به قیمت ۵۰ تا ۶۰ میلیون تومان در خیابان های ناصر خسرو تهران گزارش می دهند.

پوشیده نیست اقدام دولت جمهوری اسلامی در دادن مجوز واردات واکسن کرونا به بخش خصوصی ادامه همان سیاست بی مسئولیتی هیئت حاکمه ایران نسبت به جان و سلامت توده های مردم ایران است. مردمی که از آغاز شیوع پاندمی کرونا تا به امروز بی کمترین پشتیبانی مالی دولت به حال خود رها شده اند. مردمی که با دادن ۲۰۰ هزار کشته کرونایی، همه امیدشان برخورداری از واکسیناسیون مطمئن، سریع، رایگان و همگانی بود، که آن هم با بی توجهی دولت جمهوری اسلامی به ناامیدی کشیده شده است.

واکسیناسیون رایگان، سریع و همگانی حق مسلم و غیر قابل انکار توده های مردم ایران است. دولت جمهوری اسلامی اما با اهمال و سهل انگاری، و با وقت کشی تعمدی در امر واکسیناسیون همگانی، جان مردم را به بازی گرفته است. آمارها گویای اجرای این بازی مرگبار هیئت حاکمه ایران در مقابل توده هاست. به گفته مقام های بهداشتی از جمعیت ۸۴ میلیون نفری ایران تا کنون فقط حدود ۷۰۰ هزار نفر واکسینه شده اند. میزان واکسن وارداتی نیز تا کنون کمتر از ۲ میلیون دوز گزارش شده است. ۴۵۰ هزار دوز از روسیه، ۶۵۰ هزار دوز از چین، ۱۲۵ هزار دوز از هند و حدود ۷۰۰ هزار دوز واکسن اَسترازنکا از کره جنوبی. بقیه ادعا های مسئولان جمهوری اسلامی، فقط شعارهای تلویزیونی و وعده های مفتی هستند که هر روزه از زبان حسن روحانی و دیگر مسئولان بهداشتی کشور تکرار می شوند.

در واقع، صدور مجوز واردات واکسن کرونا به بخش خصوصی و طرح پولی شدن واکسیناسیون، همراه با حرکت لاکپشتی دولت جمهوری اسلامی در امر واکسیناسیون رایگان، مطمئن، سریع و همگانی، تداوم اجرای سیاست تا کنونی دولت در قرار دادن جان مردم بر لبه تیغ مرگ است. پوشیده نیست این سیاست جنایتکارانه دولت جمهوری اسلامی فقط با اعتراض عمومی و بسیج همگانی توده های مردم ایران متوقف خواهد شد. اعتراضی عمومی همراه با مطالبه واکسیناسیون رایگان و همگانی که می بایست در کف خیابان ها شکل گیرد.

متن کامل نشریه کار شماره ۹۱۷ در فرمت پی دی اف

POST A COMMENT.