نیروهای نظامی جمهوری اسلامی بار دیگر دست به جنایتی فجیع زدند و با گلولههای خود جمعی از سوختبران بلوچ را به خاک و خون کشیدند. اما به چه جرمی؟!
به جرم بیکاری، به جرم آنکه سوختبران نان ندارند، به جرم آن که اسلحه در دست دشمنانشان است.
به این جرم که مردم ستمدیده بلوچ در بیکاری غرق شدهاند، بیکاری در برخی از شهرها به بالای ۶۰ درصد رسیده و برای لقمهای نان، مجبور به سوختبری هستند.
آری، جرم آنها این بود که نه کار داشتند و نه نان.
۴ اسفند، یکی از روزهایی که مانند همه روزهای دیگر کار و نان نبود اما فقر بود و گرسنگی، جوانانی بیکار که برای لقمهای نان آمده بودند و دستانشان خالی بود، با گلولههای دژخیمان در خون خود غوطهور شدند.
مرگ بر جمهوری اسلامی. مرگ بر این جنایتکاران.
در این روز، نیروهای نظامی جمهوری اسلامی با ایجاد چالههای عمیق و بستن مسیرهای مرزی در منطقه مرزی سراوان مانع عبور سوختبران شدند. سوختبران که تنها ممر معاش آنها سوختبریست در اعتراض به این عمل نیروهای نظامی در برابر پایگاه سپاه پاسداران با خواست باز کردن مسیر دست به تجمع زدند، اما جنایتکاران سپاه پاسداران بهجای پاسخگویی به اعتراض و گوش دادن به خواست سوختبران، آنها را به گلوله بستند.
تاکنون اسامی ده نفر از کشتهشدگان با نامهای یحیا گنگوزهی، عبدالرحمن شهرسان زهی، عبدی شهرسان زهی، سلمان شهرسان زهی، رحمان بخش دهواری، عبدالوهاب دامنی، انس صاحبزاده، عبدالغفور توتازهی، محمد میربلوچزهی و محمد نصرتزهی که تنها ۱۷ سال سن داشت و از اهالی سراوان بود، مشخص شده است. اگرچه با گذشت یک روز تعداد دقیق کشتهشدگان هنوز مشخص نیست و برخی از منابع حتا از کشته شدن دهها نفر خبر دادهاند، وضعیت برخی از مجروحان نیز وخیم گزارش شده است.
مقامات جمهوری اسلامی اما مانند همیشه جز دروغ چیز دیگری نگفتهاند. معاون امنیتی استان یک بار میگوید شلیک از طرف افراد مشکوک بود و یک بار هم میگوید از داخل پاکستان تیراندازی شد. نماینده مجلس اسلامی از سراوان میگوید “۳ نفر کشته شدهاند اما هنوز خبر دقیقی نداریم”. دیگر مقامات نیز یا اظهار بیخبری میکنند یا تمام ماجرا را تقصیر “دشمنان” و “معاندان نظام” میاندازند. در این میان سپاه پاسداران عامل قتلعام جوانان بلوچ هیچ موضعی نگرفته و تنها رسانههای خبری آن همچون فارس و تسنیم به دروغ و جعل واقعیات مشغولاند.
اما در برابر دروغ و جعل حاکمان و در اعتراض به جنایت آنها، امروز سراوان یکپارچه آتش بود، آتش خشم مردم ستمدیده بلوچ. سراوان که در اعتراض به کشتار جواناناش یک پارچه در اعتصاب فرو رفته بود، بپا خاست و فریاد برآورد.
مردم سراوان با تجمع در برابر فرمانداری و تسخیر و به آتش کشیدن این نماد قدرت و حکومت جمهوری اسلامی در شهر، نشان دادند که بهخوبی عاملان قتل جوانان بلوچ را میشناسند و میدانند که مسئول این جنایت جمهوری اسلامی است.
در پی هجوم مردم به فرمانداری، نیروهای نظامی و انتظامی جمهوری اسلامی ضمن مسدود کردن مسیرهای عبورومرور به سراوان و اختلال در تلفن و اینترنت شهر، با استفاده از اسلحه و گازاشکآور به صفوف مردم ستمدیده سراوان حمله کرد که در پی این حمله تعدادی مجروح و تعدادی نیز دستگیر شدند. مردم همچنین یک ماشین نیروی انتظامی یکی از ارگانهای مهم سرکوب مردم را به آتش کشیدند.
در برخی از دیگر شهرهای بلوچستان نیز مردم ستمدیده سعی کردند به اشکال گوناگون به یاری مردم سراوان بشتابند از جمله با بستن راه عبور نیروهای نظامی.
سپاه پاسداران با راهاندازی طرحی به نام “رزاق” قصد دارد با ایجاد جایگاههای فروش سوخت، و به بهانهی قانونی کردن فروش سوخت، مانع فعالیت سوختبران شده و با بدست گرفتن انتقال سوخت به پاکستان، پول و درآمد این کار را به جیب خود سرازیر کند. در حالی که با این کار و ممانعت از سوختبری، صدها هزار انسان را از تنها راه معاش خود محروم کرده و آنها را به فقر و گرسنگی کامل میکشاند.
مگر سوختبران چه میخواستند که گلولههای دژخیمان سپاه سینههای آنها را شکافت؟!
آنها کار میخواهند، آنها نان میخواهند. سوختبری برایشان اجبار است، تنها راه زنده ماندن، چرا که با دستهای خالی و شکمهای گرسنه زندگی نیز امکان ندارد.
مرگ بر حکومتی که تنها راه معاش صدها هزار انسان را مسدود کرده و آنها را به سمت مرگ از گرسنگی میراند.
سازمان فدائیان (اقلیت) ضمن محکوم کردن این جنایت فجیع، جمهوری اسلامی را عامل مستقیم این جنایت میداند.
سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار آزادی تمامی دستگیرشدگان و رسیدگی کامل به وضعیت درمانی زخمیشدگان است.
سازمان فدائیان (اقلیت) خواستار رسیدگی فوری به خانوادههای جان باختگان این فاجعه است.
سازمان فدائیان (اقلیت) از خواست مردم بلوچ برای کار، نان و آزادی حمایت کرده و همگان را فرا میخواند تا از خواستها و اعتراضات مردم بلوچ حمایت کنند.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی – برقرار باد حکومت شورایی
نابود باد نظام سرمایهداری
زندهباد آزادی- زندهباد سوسیالیسم
سازمان فدائیان (اقلیت)
۵ اسفند ماه ۱۳۹۹
کار، نان، آزادی – حکومت شورایی
نظرات شما