خیزش انقلابی و توده ای آبانماه پایه‌های ارتجاع اسلامی و حکومت سرمایه‌داران را به لرزه درآورده است. تهیدستان شهری، جوانان بیکار و به حاشیه رانده شده‌گان زمانی که اعتراض آنها با سرکوب خونین و قهّر عریان روبرو شد، هر آنچه نشانی از حکومت اسلامی و سرمایه داشت، از مراکز دولتی و مذهبی تا بانک‌ها و مراکز نظامی را مورد تهاجم قرار دادند. شهرها و محلات بصورت موقتی از دایره قدرتِ حاکمیت بیرون آمد. حکومت اسلامی که خود را در تنگنا می دید، با قطع اینترنت و تلفن و وسائل ارتباطی تلاش کرد جامعه ایران را قرنطینه خبری کند تا بتواند با خیال راحت دست به کشتار زند. جنایتکاران اسلامی صدها نفر را به قتل رساندند، تعداد بسیار بیشتری را زخمی کردند و هزاران نفر را بازداشت و روانه شکنجه‌گاهها کردند. سناریوی نخ‌نمای اعتراف‌گیری و پرونده‌سازی کلید خورد و رجزخوانان حکومتی جلو صحنه آمدند تا “پیروزی” شان را جشن بگیرند!
اما علیرغم این رجزخوانی‌ها، در سیمای سران حکومت از خامنه ای و روحانی تا دیگر مقامات دولتی، ترس و وحشت به وضوح آشکار است. اینان خوب میدانند که این انفجار توده‌ای سر ایستادن ندارد. کسانی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند، خیل گرسنگان و هیچ بودگان، اینبار با نفرتی عمیق‌تر برخواهند گشت. هنوز در شهرها و محلات و بویژه شب‌ها اعتراض و تهاجم به مقامات حکومتی ادامه دارد. حکومتی که در پاسخ به اعتراض به گرانی و فقر دست به اسلحه میبرد و کشتار میکند، اینبار باید منتظر باشد که با زبان اسلحه جواب بگیرد. امروز هیچ آخوند و عنصر حکومتی، علیرغم رجزخوانی‌شان، جرات ظاهر شدن در میان مردم را ندارد. اینان خوب میدانند که مَهارِ اوضاع از دست‌شان دررفته است و هر “آرامش ظاهری” تنها مقدمه‌ای بر غُرش طوفانهای بعدی است.
کارگران، آزادیخواهان، زنان و مردان انقلابی!
مبارزه برای سرنگونی حکومت فقر و فساد و استبداد و استثمار باید پیروز شود. جمهوری اسلامی صرفاً با سرکوب موقتاً سرپا مانده است و ما باید این مانع را درهم بکوبیم و از روی آن رد شویم. وقت آنست که اشکال متعدد مبارزه توده ای، اعتصابی، تظاهراتی و تهاجمی را ترکیب کنیم. تبلیغاتی که رژیم ار تریبونهایش مبنی بر اعدام دستگیرشدگان راه انداخته است، تلاشی برای گسترش ارعاب، وقت خریدن و بازسازی صفوف درهم ریخته خویش است. ما در خیابانها نشان دادیم که ایندوره گذشته است. کسانی که با دست خالی در مقابل گلوله می ایستند، این سخنان تکراری دیکتاتوریهای درحال سقوط را جدّی نمی‌گیرند. اما نباید حتی یکروز به آنها اجازه دهیم که اسرای ما را زیر شکنجه و دور از چشم جهان در زندانها قربانی کنند. مبارزه سراسری برای آزادی زندانیان آبانماه و کلیه زندانیان سیاسی را باید با گسترش اعتراض و اعتصاب در اشکال مختلف پیش ببریم.
کارگران ضروری است علیه این موج سرکوب و کشتار فرزندانشان به اشکال مختلف اعتراض کنند، اولتیماتوم اعتصاب دهند و خواهان آزادی فوری زندانیان شوند. خانواده‌ها ضروری است زیر بار تهدیدهای امنیتی نروند و با افشای تهدیدها و باجگیری‌ها عرصه را به حکومت تنگ کنند. دانشگاه‌ها و دانشجویان انقلابی ضروری است هر روز به عناوین مختلف اعتراض کنند، فضای اعتراض و مبارزه با حکومت را زنده نگاهدارند و خواهان آزادی فوری دستگیر شدگان شوند. در محلات ضروری است اجتماع و تظاهرات سازمان داد و فضا را بر سرکوبگران تنگ کرد. در مقابل ارعاب حکومتی اعتراضات خود را گسترش دهیم. تنها با گسترش اعتراضات خود میتوانیم از اُسرایمان حمایت کنیم و آنها را از زندانها آزاد کنیم. رژیم اسلامی هر زمان احساس کند که ما ترسیده‌ایم، مرعوب شده‌ایم، تردید کرده‌ایم، اُسرای ما را بخون میکشد و حمله گسترده‌تری را سازمان میدهد. نباید به آنها فرصت دهیم.
فراخوان ما اینست که با اعتصاب و اعتراض و تظاهرات در اشکال مختلف بمیدان بیائیم. فعالین و پیشروان کارگری باید نقش رهبری و شایسته‌شان را ایفا کنند. در محلات ارگانهای انقلابی تشکیل دهیم و برای اعتراضات جاری و آتی قویتر و سازمانیافته‌تر و هدفمند‌تر بمیدان آئیم. قاتلین فرزندان ما باید جواب پس بدهند. یکصدا و متحد بمیدان بیائیم، دست به اعتصاب و اعتراض زنیم، در مقابل بازداشتگاهها اجتماع کنیم، خانواده جانباختگان را در هاله ای از همبستگی و محبت و همدردی انسانی قرار دهیم و نفرت و بغض های فروخورده را به آتشی بنیان برکن بدل کنیم.
خارج کشور را باید به میدان گسترده اعتراض و کمپین‌های سیاسی و تبلیغی در دفاع از آزادی دستگیرشدگان خیزش آبانماه و کلیه زندانیان سیاسی تبدیل کنیم. جلب حمایت نهادهای ترقیخواه، تشکل‌های کارگری و تمامی انسان‌های آزاده در سراسر جهان می‌تواند هزینه سیاسی این جنایات و سرکوبگری‌ها را برای جمهوری اسلامی بالا ببرد. ما ایرانیان آزادیخواه در خارج کشور را به شرکت گسترده در اجتماعات اعتراضی که از سوی نیروهای چپ و کمونیست برگزار میشود دعوت میکنیم.
ما بار دیگر بر تقویت همبستگی و همسرنوشتی مبارزات انقلابی کارگران و مردم زحمتکش در ایران و عراق و لبنان و شیلی و هر گوشه جهان علیه فقر و استبداد و فساد تاکید میکنیم. مردم بپاخاسته در عراق و لبنان از اعتراضات آبانماه در ایران حمایت کرده‌اند و آنرا بدرستی جبهه‌های یک مبارزه واحد دانسته‌اند. ما این همبستگی بین المللی را ارج می نهیم و راسا برای گسترش آن تلاش میکنیم. ما سرکوب مخالفین و معترضین توسط دولتهای مستبد و مرتجع را محکوم میکنیم و خواهان آزادی بدون قید و شرط دستگیرشدگان این اعتراضات هستیم.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی!
زنده باد آزادی، زنده باد سوسیالیسم!
۱/۱۲/۲۰۱۹ – ۱۰/۹/۹۸
امضاها: اتحاد فدائیان کمونیست، حزب کمونیست ایران، حزب کمونیست کارگری – حکمتیست، سازمان راه کارگر، سازمان فدائیان (اقلیت)، هسته اقلیت.
نظرات شما