با نزدیک شدن به ماه های پایانی سال همچون گذشته دغدغه ها و نگرانی حول افزایش حداقل دستمزدها برای ما گارگران حیاتی و حائز اهمیت بیشتری پیدا می کند.بحث و جدال ها میان ارگان های تعیین کننده هر یک با یک نگاه بر سر افزایش نظریه پردازی میکنند و بیشتر حول دو معیار برای تعیین دستمزد به توافق میرسند.
۱_یکی بر اساس اعلام رسمی نرخ تورم توسط بانک مرکزی
۲_بر اساس معیشت و هزینه یک خانوار چهار نفره و امسال بنا به پایین بودن اعلام نرخ تورم ولی معیار تعیین کننده خواهد بود
در هر حالت هیچ کدام نانی بر سفره ی کارگر اضافه نخواهد کرد چرا چون از هم اکنون زمزمه گرانی نان و خیلی مایحتاج زندگی برای افزایش به گوش میخورد و بدون شک در سال آینده قدرت خرید کارگران و اقشار کم درآمد از این پایین تر خواهد آمد حقوق ۶۰۹هزارتومنی با هیچ جمع و تفریقی خلا اقتصادی خانوارها از مایحتاج زندگی گرفته تا خوراک و پوشاک و بهداشت و مسکن هزینه تحصیل و…را پر نخواهد کرد .و تازه این برای کارگرانی است که هنوز مشغول به کارند وای به حال کارگرانی که در صف بیکاران پیوسته اند یا کارگرانی که ده ها ماه حقوق معوقه دارند و در پیچ و خم ادارات کارو دادگاهها به دنبال احکام گرفتن حقوق های معوقه خود هستند.
چندی پیش یکی از اعضاء کمسیون اقتصادی مجلس با اشاره به وضعیت اسف بار کارگران و اشک تمساح ریختن برای آنها هشدار داد باید حق و حقوق کارگران را داد اما !باید مواظب بود که فشار مضاعف به کارفرمایان وارد نشود که مبادا این چند واحد تولیدی هم تعطیل شوند پس اشک ریختن دیگر برای چیست معلوم است برای پر کردن عریضه و سوختن و ساختن با این شرایط است و گرنه هیچ دردی از کارگران و یا شکمی را سیر نخواهد کرد .
امسال نرخ تورم توسط بانک مرکزی پایین و حول و حوش ۱۷الی ۱۸درصد و اگر ازاین هم پایین تر نیاید ودر خوشبینانه ترین حالت افزایش پایین تر از سال گذ شته خواهیم داشت و اما کارگران که در فروش نیروی کار خود هیچگونه دخالتگری نداریم و تنها نظاره گر حقوق چندین برابری زیرخط و فقر و این یعنی گرسنگی و فقر بیشتر سهم ما کارگران خواهد بود .
تنها راه برون رفت از چنین شرایطی متحد و متشکل شدن در یک بعد سراسری حول افزایش دستمزدها از دست گرسنگی و فقر بیشتر ما کارگران است .
شریف ساعد پناه
نظرات شما