سازمان‌های سیاسی طرفدار نظام سرمایه‌داری چه می‌گویند و چه می‌خواهند؟
رفراندوم و اصلاحات محدود
احزاب و سازمان‌های مدافع نظام سرمایه‌داری، همواره در تلاش‌اند مردم را از انقلاب بر حذر دارند. آن‌ها از انقلاب می‌ترسند، چراکه انقلاب، طغیان ستمدیدگان علیه ستمگران است. تعرضی آشکار به نظم ستمگرانه سرمایه‌داری ست.
این سازمان‌ها، چندین سال در مورد امکان اصلاحات در چارچوب رژیم جمهوری اسلامی توهم پراکنی کردند. اکنون نیز که توده‌های وسیع مردم پی برده‌اند باوجود جمهوری اسلامی، تحقق مطالبات آن‌ها ممکن نیست، به‌منظور مهار جنبش توده‌ای، شعار گذار مسالمت‌آمیز و گاه رفراندوم را علم کرده‌اند تا مانع انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی شوند. آن‌ها با طرح این شعارها، اولاً – می‌کوشند، مجدداً این توهم را ایجاد کنند که گویا، رژیم جمهوری اسلامی تابع رأی مردم خواهد شد و به خواست آن‌ها گردن می‌نهد.
ثانیاً – هدف مهم‌تر آن‌ها این است که مانع انقلاب شوند، ابتکار عمل را از توده‌های زحمتکش و ستمدیده مردم بگیرند و قدرت سیاسی به شکلی مسالمت‌آمیز و بدون این‌که به دستگاه ستم و سرکوب دولتی سرمایه‌داران آسیبی وارد آید، از یک جناح سرمایه‌داران به جناحی دیگر از آن منتقل گردد. بنابراین روشن است که چرا تمام احزاب و سازمان‌های طرفدار نظام سرمایه‌داری، از سلطنت‌طلب، جمهوری‌خواه، ملی‌گرا و غیره، با انقلاب مخالف‌اند.
سازمان فدائیان (اقلیت) چه می‌گوید و چه می‌خواهد؟
انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی
سازمان فدائیان (اقلیت) همواره بر این عقیده بوده است که باوجود جمهوری اسلامی نه‌تنها هیچ بهبودی در وضعیت توده‌های زحمتکش مردم و تحقق مطالبات آن‌ها ممکن نیست، بلکه مادام که این رژیم به حیات خود ادامه می‌دهد، پیوسته وضع وخیم‌تر خواهد شد. لذا همواره بر این حقیقت تأکید کرده است که راه نجات مردم ایران از شر فجایعی که جمهوری اسلامی به بار آورده است و تحقق مطالبات آن‌ها، جز از طریق یک انقلاب، سرنگونی جمهوری اسلامی و درهم شکستن تمام دستگاه دولتی موجود که ابزار ستم و سرکوب طبقه حاکم برای در انقیاد نگه‌داشتن توده‌های مردم است و بدون انتقال قدرت سیاسی به کارگران و زحمتکشان متشکل شده در شوراها و تغییرات ریشه‌ای و رادیکال ممکن نیست.
از همین رو، سازمان فدائیان (اقلیت) که در طول تمام دوران موجودیت جمهوری اسلامی، مخالف پیگیر این رژیم بوده است، همواره تأکید کرده است که در چارچوب جمهوری اسلامی، امکان اصلاحات و تحقق خواسته‌های فوری مردم وجود ندارد.
اکنون‌که این حقیقت بر همگان آشکارشده است، بار دیگر تأکید می‌کنیم که بدون سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق یک انقلاب، بدون درهم شکستن دستگاه دولتی موجود و بدون انتقال قدرت سیاسی به توده‌های کارگر و زحمتکش متشکل شده در شوراها، تحقق خواسته‌های توده‌های مردم ایران ممکن نیست.
نظرات شما