سازمان‌های سیاسی طرفدار نظام سرمایه‌داری چه می‌گویند و چه می‌خواهند؟
رفراندوم و اصلاحات محدود
احزاب و سازمان‌های مدافع نظام سرمایه‌داری، همواره در تلاشند مردم را از انقلاب برحذر دارند. آن‌ها از انقلاب می‌ترسند، چرا که انقلاب، طغیان ستمدیدگان علیه ستمگران است. تعرضی آشکار به نظم ستمگرانه سرمایه‌داری ست.
این سازمان‌ها، چندین سال در مورد امکان اصلاحات در چارچوب رژیم جمهوری اسلامی توهم‌پراکنی کردند. اکنون نیز که توده‌های وسیع مردم پی برده‌اند که با وجود جمهوری اسلامی، تحقق مطالبات آن‌ها ممکن نیست، به منظور مهار جنبش توده‌ای، شعار رفراندوم را علم کرده‌اند تا مانع انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی‌شوند. آن‌ها با طرح این شعار، اولا می‌کوشند، مجددا این توهم را ایجاد کنند که گویا، رژیم جمهوری اسلامی تابع رای مردم خواهد شد و در یک رفراندوم به خواست آن‌ها گردن می‌نهد.
ثانیا – هدف مهم‌تر آن‌ها این است که مانع انقلاب شوند، ابتکار عمل را از توده‌های مردم بگیرند و قدرت سیاسی به شکلی مسالمت آمیز و بدون این که به دستگاه ستم و سرکوب دولتی سرمایه‌داران آسیبی وارد آید، از یک جناح سرمایه‌داران به جناحی دیگر از آن منتقل گردد. بنابر این روشن است که چرا تمام احزاب و سازمان‌های طرفدار نظام سرمایه‌داری، از سلطنت‌طلب، جمهوری‌خواه، ملی‌گرا، مشارکتی و مجاهدین انقلاب اسلامی گرفته تا چپ‌های لیبرال، همه یک صدا شعار رفراندوم را سر می‌دهند.
سازمان فدائیان (اقلیت) چه می‌گوید و چه می‌خواهد؟
انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی
سازمان فدائیان (اقلیت) همواره بر این عقیده بوده است که با وجود جمهوری اسلامی نه تنها هیچ بهبودی در وضعیت توده‌های زحمتکش مردم و تحقق مطالبات آن‌ها ممکن نیست، بل که مادام که این رژیم به حیات خود ادامه می‌دهد، مدام وضع وخیم تر خواهد شد. لذا پیوسته بر این حقیقت تاکید کرده است که راه نجات مردم ایران از شر فجایعی که جمهوری اسلامی به بار آورده است و تحق مطالبات آن‌ها، جز از طریق یک انقلاب، سرنگونی تام و تمام جمهوری اسلامی و درهم شکستن تمام دستگاه دولتی موجود که ابزار ستم و سرکوب طبقه حاکم برای در انقیاد نگهداشتن توده‌های مردم است و بدون انتقال قدرت سیاسی به کارگران و زحمتکشان متشکل شده در شوراها و تغییرات ریشه‌ای و رادیکال ممکن نیست.
از همین رو، سازمان فدائیان (اقلیت) که در طول تمام دوران موجودیت جمهوری اسلامی، مخالف پیگیر این رژیم بوده است، نخستین سازمانی بود که با به قدرت رسیدن خاتمی، اعلام کرد که آن چه وی می گوید، جز یک وعده وعید توخالی نیست و در چارچوب جمهوری اسلامی، امکان اصلاحات و تحقق خواست‌های فوری مردم وجود ندارد.
اکنون که این حقیقت بر همگان آشکار شده است، بار دیگر تاکید می کنیم که بدون سرنگونی جمهوری اسلامی از طریق یک انقلاب، بدون درهم شکستن دستگاه دولتی موجود و بدون انتقال قدرت سیاسی به توده‌های کارگر و زحمتکش متشکل شده در شوراها، تحقق خواست‌های توده‌های مردم ایران ممکن نیست.
نظرات شما