رفقا، در نامه قبلی (به تاریخ ماه ژوئن ۲۰۱۷) به اطلاع‌تان رساندیم که از این پس، ما به عنوان ناظر در “شورای همکاری” باقی خواهیم ماند تا در جریان مباحث درون تشکیلاتی، تصمیم نهایی در این مورد را اتخاذ کنیم. این امر صورت گرفت و بدین ترتیب، ما خروج خود را از “شورای همکاری نیروهای چپ و کمونست” اعلام می‌کنیم.
مسلماً در برابر ما به عنوان یکی از نیروهای تشکیل‌دهنده این “اتحاد” این سؤال مطرح خواهد شد که با چه اهدافی وارد این “اتحاد” شدید و اکنون به چه علتی از آن خارج می‌شوید؟
در نامه فوق‌الذکر خطاب به شما نوشتیم:
“رفقا حتماً به یاد دارند، سازمان ما علاوه بر تفاوت‌های موجود و شناخته شده در سطح جنبش، یک اختلاف نظر مهم دیگر نیز در این زمینه داشت و آن، ارزیابی متفاوت از شرایط خاص این دوره بود. تحلیل سازمان ما بر این پایه قرار داشت که شرایط مشخص لازم برای ایجاد یک قطب چپ انقلابی، هنوز فراهم نیست، بلکه در شرایط کنونی نیروهای چپ و کمونیست بایستی جهت پیشبرد مبارزه مشترک، اتحاد عمل‌های مشخص را سازماندهی کنند. بنا بر همین تحلیل سازمان ما در این نشست حضور نیافت. اما، ما به عنوان کمیته خارج از کشور سازمان با هدف گسترش همکاری و مبارزات مشترک در “نشست نیروهای چپ و کمونیست” شرکت کردیم.”
هم‌چنین در آن نامه به شکل انتقادی به کارنامه ضعیف “شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست” در چند زمینه مشخص اشاره کردیم و همان‌جا تأکید کردیم:
“پیرامون تمامی این مسایل و مشکلات بارها و بارها بحث کرده ولی راه حلی نیافته‌ایم، در روندی که تاکنون در “شورای همکاری…” طی شده، به جای آن که نقاط اشتراک بیش‌تری حاصل شود، بر نقاط افتراق افزوده گشته است. آخرین مورد، موضع‌گیری در ارتباط با تحریم مضحکه انتخاباتی ریاست جمهوری‌ی جمهوری اسلامی می‌باشد. هنگامی که نیروهایی تحت عنوان چپ و کمونیست با اهداف اعلام شده‌ی بسیار بالاتر از چنین مسئله ساده و پیش پا افتاده‌ای نمی‌توانند بر محور موضع تحریم در اطلاعیه مشترک به توافق برسند، آن‌گاه این سؤال مطرح می‌شود”:
“شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست” قصد دارد در کدام عر صه از مسایل جامعه که به سرنوشت کارگران و زحمتکشان ایران مربوط می‌شود نقش دخالت‌گر ایفا کند؟ و اصولاً ضرورت وجودی این “اتحاد” از کجا ناشی می‌شود؟”
این سؤال نه تنها در آن مقطع، بلکه اکنون چند ماه پس از آن کماکان به قوت خود باقی‌ست.
بایستی اضافه کنیم، اگرچه عدم توافق در انتشار اطلاعیه تحریم مضحکه انتخابات ریاست جمهوری ایران “رعدی در آسمان بی‌ابر نبود” و علیرغم اهمیت فی‌نفسه خود در نشان دادن اراده واحد این جمع در یک کارزار مشخص مبارزاتی، اما مهم‌تر از آن باعث شد اختلافات موجود در ابعادی گسترده‌تر و عمیق‌تر سر باز کنند.
هم اینک و طی چند ماه گذشته مسایلی از هر سو مطرح گشته و مواضعی اتخاذ شده که هر چه می‌توانند باشند، جز آن که همکاری مشترک قلمداد شوند.
بنابراین با تشتت موجود در “شورای همکاری” آن هم بر بستر اختلافات حل ناشده و حل ناشدنی، هم‌چنین راه و روش‌هایی که تاکنون به کار رفته، ادامه این روند، چشم‌انداز روشن و مثبتی را برای همکاری مشترک نیروهای چپ و کمونیست در پیش رو نمی‌گذارد. لازم به ذکر است که اگرچه ما نسبت به تمامی مسایل مطروحه بی‌طرف نبوده و نخواهیم بود، اما ترجیح می‌دهیم مناسبات خود با نیروهای درون “شورای همکاری” را خارج از این شورا و بر پایه‌ی اصولی و با توجه به ضرورت‌های مبارزاتی ادامه دهیم.
با درودها رفیقانه
کمیته خارج کشور سازمان فداییان (اقلیت)
۱۹ اوت ۲۰۱۷
نظرات شما